Όταν το pH του εδάφους είναι κάτω από 5,5 μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μειωμένες αποδόσεις και ζημιές στην καλλιέργεια. Υπό αυτές τις συνθήκες pΗ, η διαθεσιμότητα ιχνοστοιχείων, όπως το μαγγάνιο, το αργίλιο και ο σίδηρος αυξάνεται και το πρόβλημα τοξικότητας ιχνοστοιχείων μπορεί τελικά να είναι υπαρκτό.

Από την άλλη, σε χαμηλό pH εδάφους, η διαθεσιμότητα άλλων βασικών θρεπτικών ουσιών, όπως K, Ca και Mg μειώνεται και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκειες αυτών των στοιχείων.

Οι μεταβολές του pH των μέσων καλλιέργειας των φυτών μπορεί να συμβεί πολύ ταχύτερα απ’ ό, τι στα εδάφη. Αν και διάφορα μέσα καλλιέργειας είναι διαθέσιμα με διαφορετικά επίπεδα αναφοράς / αρχικού pH, η επίδραση της λίπανσης και της άρδευσης στα επίπεδα του pH τους μπορεί να είναι τεράστια.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΜΗΛΟΥ pH ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΣΒΕΣΤΗ

Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη τεχνική για την αύξηση του pH του εδάφους είναι η εφαρμογή ασβέστη. Η διαλυτότητα του ασβέστη είναι σχετικά χαμηλή, οπότε αν εφαρμόζεται μόνο στην επιφάνεια του εδάφους, επηρεάζει συνήθως μόνο το ανώτερο στρώμα του εδάφους, το βάθος του οποίου δεν υπερβαίνει τα λίγα εκατοστά.

Αλλά ποιό υλικό θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε; Ποιό θα πρέπει να είναι το ποσοστό εφαρμογής ασβέστη;

Πολλοί καλλιεργητές πρέπει να χρησιμοποιούν ασβέστη για να αυξήσουν το χαμηλό pH του εδάφους.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ασβεστολιθικά υλικά, που διαφέρουν ως προς τη σύνθεση και την αποτελεσματικότητά τους.

Πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε την ποιότητα του κονιάματος;

Ποιό είναι το καλύτερο υλικό για το κάθε χώμα;

Ποιό προϊόν θα δώσει την καλύτερη αξία για τα χρήματά που διαθέτουμε;

Για να μπορέσουμε να απαντήσουμε τις παραπάνω ερωτήσεις, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε βασικές έννοιες και ορολογίες:

1. ΕΔΑΦΙΚΟ pH

►  Το pH του εδάφους επηρεάζει πολλές αντιδράσεις στο έδαφος. Τα εδάφη με pH μικρότερο από 5,4 θεωρούνται όξινα.

►  Το χαμηλό pH του εδάφους σχετίζεται με προβλήματα όπως η τοξικότητα του αλουμινίου και του μαγγανίου καθώς και με ανεπάρκεια ασβεστίου και μαγνησίου.

►  Το pH του εδάφους από 5.8 έως 6.5 είναι ευνοϊκό για τις περισσότερες καλλιέργειες. Προκειμένου να διατηρηθεί το pH του εδάφους σε αυτές τις τιμές, τα όξινα εδάφη απαιτούν ασβέστιο.

►  Η ασβέστη μειώνει την οξύτητα στο έδαφος και αυξάνει το pH του εδάφους.

2. ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΑΣΒΕΣΤΗ (ισοδύναμο ανθρακικού ασβεστίου-CEC)

►  Η αποτελεσματικότητα ενός υλικού με ασβέστη σχετίζεται άμεσα με την καθαρότητά του. Η καθαρότητα ενός υλικού ασβέστη είναι μια μέτρηση του ισοδύναμου ανθρακικού ασβεστίου (CCE). Πρόκειται για ένα μέτρο της ποσότητας οξέος που το εξευγενισμένο υλικό θα εξουδετερώνεται σε σύγκριση με το καθαρό ανθρακικό ασβέστιο (CaCO3).

►  Όσο υψηλότερη είναι η ισοδυναμία ανθρακικού ασβεστίου, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι το προϊόν στην εξουδετέρωση της οξύτητας.

►  Το καθαρό ανθρακικό ασβέστιο θα έχει CCE 100%. Ορισμένα υλικά μπορούν να έχουν CCE υψηλότερη από 100%.

►  Οι προσμίξεις οι οποίες δεν έχουν εξουδετερωτική ισχύ, μειώνουν την τιμή CCE.

Οι τιμές CCE πολλών κοινών κονιοποιητικών υλικών παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:

3. ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΛΕΠΤΟΥΣ ΚΟΚΚΟΥΣ

Το κονιορτοποιημένο υλικό πρέπει να γειωθεί για να είναι αποτελεσματικό. Η λεπτότητα αναφέρεται στην κατανομή μεγέθους σωματιδίων του υλικού κονιοποίησης. Τα λεπτά σωματίδια αντιδρούν γρηγορότερα στο έδαφος σε σχέση με τα μεγάλα σωματίδια, καθώς έχουν μεγαλύτερο εμβαδόν επιφάνειας. Ως εκ τούτου, υλικά κονιοποίησης που περιέχουν πιο λεπτά σωματίδια θα είναι πιο αποτελεσματικά. Επίσης, η λεπτότητα προσδιορίζεται με τη διέλευση του ασβεστολιθικού υλικού μέσω ενός συνόλου κόσκινων, συνήθως κόσκινων 60 και 8 mesh (αριθμός ανοιγμάτων στο κόσκινο).

4. ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΣΒΕΣΤΟΥ

Η ταξινόμηση των υλικών λείανσης, με βάση την λεπτότητα τους, εξαρτάται από τους τοπικούς κανονισμούς. Γενικά, ένα κονιορτοποιημένο υλικό θεωρείται λεπτό εάν περίπου 95% του περνάει από ένα πλέγμα 20 mesh, το 60% περνάει από κόσκινο 60 mesh και το 50% περνάει από κόσκινο 100 mesh. Τα σωματίδια ασβέστου που δεν περνούν μέσα από μια οθόνη 8 οπών θεωρούνται αναποτελεσματικά.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΦΙΚΟΥ pH ΜΕ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Σε αντίθεση με την ασβέστη, το ανθρακικό κάλιο είναι ιδιαίτερα διαλυτό και επομένως μπορεί να εφαρμοστεί με στάγδην άρδευση. Λόγω της μεγάλης διαλυτότητάς του, το ανθρακικό κάλιο μπορεί εύκολα να κατανεμηθεί σε όλη τη ριζική ζώνη μαζί με το νερό άρδευσης και να φτάσει στο βαθύτερο προφίλ εδάφους.

Τόσο στο έδαφος όσο και στα άλλα μέσα καλλιέργειας, το ανθρακικό κάλιο μπορεί να επηρεάσει γρήγορα τις χημικές αντιδράσεις στη ζώνη της ρίζας, αυξάνοντας έτσι το pH της ζώνης της ρίζας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα καλλιεργητικά μέσα (μέταλλα χωρίς ρύπους): ο λόγος αμμωνίου / νιτρικού άλατος είναι σημαντικός παράγοντας που μπορεί να καθορίσει το pH του μέσου και μπορεί να ελεγχθεί με την κατάλληλη εφαρμογή λιπασμάτων.

Στα εδάφη, η εντατική χρήση λιπασμάτων με βάση το αμμώνιο ή λιπασμάτων που σχηματίζουν αμμώνιο (ουρία) μπορεί να μειώσει το pH του εδάφους.

Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το pH του εδάφους περιλαμβάνουν:

✔ Μητρικό υλικό - τύπος πετρωμάτων από τα οποία αναπτύχθηκε το έδαφος.

✔ Βροχόπτωση - τα εδάφη που βρίσκονται υπό συνθήκες υψηλών βροχοπτώσεων είναι πιο όξινα από τα εδάφη που σχηματίζονται υπό ξηρές συνθήκες.

✔ Οργανική ύλη εδάφους - οι οργανισμοί του εδάφους αποσυνθέτουν συνεχώς την οργανική ύλη. Το καθαρό αποτέλεσμα της δραστηριότητάς τους είναι ότι απελευθερώνονται ιόντα υδρογόνου και το χώμα γίνεται πιο όξινο.

✔ Φυσική βλάστηση - ο τύπος της φυσικής βλάστησης κάτω από την οποία σχηματίστηκε το έδαφος επηρεάζει το pH του εδάφους. Τα εδάφη που σχηματίζονται κάτω από την δασική βλάστηση τείνουν να είναι πιο όξινα.

 #FARMACONBLOG