Για την αποφυγή λαθών και υπερβολών, κάποιες βασικές συμβουλές δίνονται παρακάτω:

► Τα αζωτούχα λιπάσματα που εφαρμόζεται στο έδαφος πριν από τη φύτευση ή τη σπορά αυξάνουν αποτελεσματικότερα την απόδοση και την πρωτεΐνη  σε σχέση με την εφαρμογή αυτών μετά τη σπορά.

► Ιδανική περίπτωση θεωρείται η εδαφική ανάλυση πριν τη σπορά και σε διάφορα βάθη του χωραφιού η οποία και θα αποκαλύψει την πραγματική ποσότητα του εδαφικού αζώτου.

► Σε περίπτωση πολύ έντονων βροχοπτώσεων ή πλημμυρών, το άζωτο που είναι διαθέσιμο για τα φυτά μπορεί να εξαντληθεί, οπότε και θα πρέπει να αναπληρωθεί σωστά.

► Επίσης, οι καλλιεργητές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και άλλες εδαφικές παραμέτρους, όπως η αλατότητα, για να εξακριβώσουν τι τελικά εμποδίζει στις καλλιέργειές τους να ανακτήσουν το άζωτο από το έδαφος.

► Η υγρασία του εδάφους είναι ένας από τους πρώτους δείκτες που θα πρέπει να ελεγχθεί για τον καθορισμό της ποσότητας του αζώτου που τελικά απαιτεί η καλλιέργεια.

► Στην περίπτωση που το ποσοστό της πρωτεΐνης είναι μικρότερο του 11.5% , μάλλον η ποσότητα αζώτου που εφαρμόσθηκε μείωσε την απόδοση.

► Στην περίπτωση που ένας καλλιεργητής προτιμήσει τις επιφανειακές εφαρμογές αζώτου, χρειάζονται σίγουρα αρκετά χιλιοστά βροχής (17 mm) ή άρδευσης για να μπορέσει το στοιχείο να φτάσει στη ριζά του φυτού.

► Η όψιμη σπορά μπορεί να επηρεάσει τα ποσοστά της πρωτεΐνης, ενώ η πρώιμη αφορά περισσότερο τις αποδόσεις της καλλιέργειας.

► Πώς μπορούν οι καλλιεργητές να προγραμματίσουν τη διαχείριση του αζώτου:

• Με τις κατάλληλες εδαφοαναλύσεις σε διάφορα βάθη του χωραφιού

• Με τον υπολογισμό πιθανών δυνατοτήτων απόδοσης για μια σειρά εποχιακών συνθηκών (βάσει των αρχικών επιπέδων αζώτου και υγρασίας)

• Προσδιορίζοντας τους πιθανούς ανασταλτικούς παράγοντες της απόδοσης (εχθροί, ασθένειες, ζιζάνια, περιοριστικοί εδαφικοί παράγοντες)

• Γνωρίζοντας τα ποσοστά πρωτεΐνης της καλλιέργειας κατά τα προηγούμενα έτη

• Αξιολογώντας τον τελικό στόχο για το ποσοστό της πρωτεΐνης που πρέπει να επιτευχθεί

► Επίσης, και άλλα θρεπτικά στοιχεία πέραν του αζώτου θα πρέπει να αξιολογηθούν.

Οι εφαρμογές φωσφόρου, θείου και ακόμη και καλίου αυξάνουν τις αποδόσεις των χειμερινών σιτηρών. Τα υπόλοιπα θρεπτικά στοιχεία σίγουρα επηρεάζουν τον τρόπο που ανταποκρίνεται η καλλιέργεια στο άζωτο.

Είναι χρήσιμο να δοκιμασθούν συνδυασμοί αυτών των θρεπτικών ουσιών σε μεμονωμένα κομμάτια στο αγρόκτημα.

Καταγράφουμε απαντήσεις σε πολλαπλούς συνδυασμούς όπως ο φώσφορος και το θείο μαζί δίνοντας μεγαλύτερη απόδοση από ό, τι όταν προστίθενται ξεχωριστά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι τέσσερις δοκιμαστικές λωρίδες, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• μια λωρίδα ελέγχου χωρίς λιπάσματα,

• μια δεύτερη με πρότυπη εφαρμογή μόνο αζώτου,

• ένα τρίτο με άζωτο και φώσφορο και

• ένα τέταρτο με θείο, άζωτο και φώσφορο.