Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ευνοείται η μετάδοση ασθενειών ξύλου όπως η ευτυπίωση και η ίσκα, που παρουσιάζουν ορισμένα κοινά συμπτώματα με άλλες ασθένειες ή άλλοτε πάλι δε γίνονται αντιληπτές, παρά μόνο σε προχωρημένο στάδιο (πχ ξήρανση βραχίονα).

Είναι από τις πιο σοβαρές ασθένειες του αμπελιού και οφείλεται σε σύμπλοκο μυκήτων (Fomitiporia spp., Phaemoniella spp κλπ), που προσβάλει το ξύλο των πρέμνων.

Προκαλεί καχεκτική βλάστηση και ανομοιόμορφο άνοιγμα των ματιών. Το ξύλο νεκρώνεται, σκληραίνει και αποχρωματίζεται. Η εξέλιξη είναι αργή και μακροχρόνια. Σταδιακά, βραχίονες ακόμα και ολόκληρα πρέμνα ξεραίνονται.

Οι µυκητολογικές ασθένειες που προσβάλλουν το ξύλο του αµπελιού, αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήµατα της αµπελοκαλλιέργειας, διότι µειώνουν σοβαρά την παραγωγή και καταστρέφουν σταδιακά το φυτικό κεφάλαιο.

Τα μολύσματα ελευθερώνονται μετά από βροχή από ξερά, προσβεβλημένα πρέμνα αμπελιού και εισέρχονται από φρέσκιες τομές κλαδέματος.

Οι μυκητολογικές ασθένειες ξύλου στο αμπέλι αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα και είναι υπεύθυνες για τη μείωση της παραγωγικότητας και την υποβάθμιση των προϊόντων που σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές και το υψηλό κόστος παραγωγής αποθαρρύνουν τον παραγωγό για ορθολογική καλλιέργεια οδηγώντας τον αμπελώνα σε παρακμή.

Η αντιμετώπιση των ασθενειών του ξύλου του αμπελιού, βασίζεται στη λήψη προληπτικών μέτρων κατά τη διάρκεια του κλαδέματος, λόγω έλλειψης φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αντιμετώπισή τους.

Η εξοικείωση με τον τρόπο με τον οποίο εντοπίζονται οπτικά οι ασθένειες των φυτών μπορεί βοηθήσει κατά πολύ στην εξακρίβωση της πραγματικής πηγής της ασθένειας.

Οι ασθένειες του κορμού και του ριζικού συστήματος οφείλονται συνήθως σε μύκητες εδάφους, αλλά και σε βακτήρια.

Η εφαρμογή των παρακάτω προληπτικών μέτρων θεωρείται ως απαραίτητη για την προστασία της καλλιέργεια και απο τις παρακάτω ασθένειες.