Βρώσιμες ποικιλίες ελιάς με μεγάλο καρπό εμφανίζουν πιο συχνά την ασθένεια. Δεν είναι ασύνηθες στις προσβεβλημένες περιοχές να παρατηρούνται προσβολές από δευτερογενή παράσιτα.
Η αιτιολογία της ασθένειας δεν είναι γνωστή. Από παρατηρήσεις στον αγρό, η ασθένεια αποδίδεται σε απότομες αλλαγές της θερμοκρασίας και υγρασίας του περιβάλλοντος ή / και στην έλλειψη ασβεστίου και βορίου στους αναπτυσσόμενους καρπούς. Πολλές φορές οι περιβαλλοντικές συνθήκες και η θρέψη των φυτών σε ασβέστιο και βόριο αλληλεπιδρούν και γιαυτό είναι δύσκολο να μελετηθεί η ασθένεια πειραματικά.
Στα φυτά το ασβέστιο χρησιμοποιείται στην κατασκευή των κυτταρικών τοιχωμάτων και συμμετέχει στην ακεραιότητα της κυτταρικής μεμβράνης. Τα νεαρά μεριστώματα τροφοδοτούνται με ασβέστιο και βόριο διαμέσου του ξυλώδους ιστού και τα στοιχεία αυτά δεν αναδιανέμονται εύκολα στο φυτό διαμέσου του φλοιώματος. Οι ιστοί όμως αυτοί έχουν έντονη διαπνευστική δραστηριότητα και σε συνθήκες έλλειψης νερού ή ξηρού περιβάλλοντος ανταγωνίζονται με τους καρπούς για το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία. Δηλαδή σε συνθήκες έντονης διαπνοής και ανεπάρκειας νερού στο έδαφος οι καρποί μπορεί να μην τρέφονται επαρκώς με ασβέστιο και βόριο. Επιπλέον η ανεπάρκεια ασβεστίου στο έδαφος π.χ. εδάφη με όξινη αντίδραση, η ανεπάρκεια βορίου στο έδαφος ιδιαίτερα στα αμμώδη εδάφη στα οποία το βόριο εύκολα να αποπλένεται από τις βροχές του χειμώνα μπορεί να προκαλέσουν την ασθένεια αυτή.
Η ανάπτυξη τις ρίζας είναι προφανές ότι επηρεάζει σημαντικά την τροφοδοσία των φυτών σε ασβέστιο και βόριο. Εάν οι εδαφικές συνθήκες π.χ. σκληρό και υγρό έδαφος δεν ευνοούν την καλή λειτουργία της ρίζας είναι δυνατό να προκαλέσουν την εμφάνιση τα διαταραχής αυτής. Η μεγάλη βλαστική ανάπτυξης του δένδρου λόγω άφθονων αζωτούχων λιπάνσεων προκαλεί τον σχηματισμό φύλλων και βλαστών οι οποίοι ανταγωνίζονται τους καρπούς για νερό και θρεπτικά στοιχεία. Υψηλές λιπάνσεις με κάλιο και μαγνήσιο προκαλούν την μειωμένη πρόσληψη του ασβεστίου και μπορεί να προκαλέσουν την ασθένεια.
Η αντιμετώπιση της ασθένειας βασίζεται στον έλεγχο όλων των παραπάνω παραγόντων οι οποίοι σχετίζονται με την διαταραχή αυτή. Η ανάλυση του εδάφους είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό της αντίδρασης (pH), της περιεκτικότητας σε ανθρακικό ασβέστιο και βόριο. Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι σε επάρκεια τότε να γίνουν οι κατάλληλες λιπάνσεις π.χ. ο γύψος, το ανθρακικό ασβέστιο και ο δολομίτης μπορεί αν εφαρμοστούν στη ρίζα όταν το έδαφος δεν είναι επαρκώς εφοδιασμένο σε ασβέστιο. Έχει βρεθεί ότι η προσθήκη οργανικής ουσίας π.χ. καλά χωνεμένης κοπριάς βελτιώνει σημαντικά τις φυσικές ιδιότητες του εδάφους και ευνοεί την ανάπτυξη καλής ρίζας στα φυτά. Η ανάλυση του φύλλων είναι απαραίτητη ιδιαίτερα για να προσδιορίσουμε την περιεκτικότητα των φυτών σε άζωτο και βόριο. Εάν η ανάλυση δείξει υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο να μειωθούν οι αζωτούχες λιπάνσεις ενώ εάν το βόριο είναι ανεπαρκές να γίνουν οι κατάλληλες λιπάνσεις στο έδαφος ή τα φύλλα. Επιπλέον η ανάπτυξη του δένδρου πρέπει να είναι ισορροπημένη με κατάλληλα κλαδεύματα.
Παρόλα αυτά επειδή στην εμφάνιση της ασθένειας όπως αναφέρουμε παραπάνω εμπλέκονται και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες τους οποίους δεν μπορούμε να τους τροποποιήσουμε σε άλλα κράτη όπως στην Αυστραλία συνιστούν για την πρόληψη της εμφάνισης της ασθένειας την εφαρμογή με λίπανση στα φύλλα του νιτρικού ασβεστίου σε δόση 10 γρ ανά λίτρο και υδατοδιαλυτου βορίου σε δόση 1.5 γρ ανά λίτρο κατά την διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών. 3-4 ψεκασμοί φαίνεται ότι είναι επαρκείς για να καλύψουν τις ανάγκες των φυτών σε ασβέστιο και βόριο. Υδατοδιαλυτό βόριο μπορεί να εφαρμόζεται κάθε δεύτερο ψεκασμό.
