Οι αγρότες μας «ψάχνονται» και πειραματίζονται για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες συνθήκες. Άλλοι συρρικνώνουν την παραγωγή τους – Χιλιάδες τα χέρσα στρέμματα. Παρατούν αυτά που νοίκιαζαν γιατί δεν αντέχουν το υψηλό κόστος παραγωγής.
Κι αυτό είναι το δημιουργικό και παραγωγικό σκέλος που υποδηλώνει ότι οι αγρότες πλέον έχουν πάρει στα σοβαρά τον ρόλο τους ως επιχειρηματίες όπως άλλωστε φορολογούνται και ψάχνουν νέες καλλιέργειες και νέες αγορές που θα τους αποφέρουν κέρδη σε μια ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά. Παράλληλα όμως υπάρχει και μια άλλη τάση που ευδοκιμεί τα τελευταία δύο χρόνια και θέλει πολλούς αγρότες που νοίκιαζαν χωράφια να τα εγκαταλείπουν για να μειώσουν την παραγωγή και τα κόστη της και έτσι αυτά είτε μένουν χέρσα είτε αλλάζουν χέρια…
Επιστροφή στη σουσαμοκαλλιέργεια
Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 που η καλλιέργεια σουσαμιού ανθούσε στον νομό της Ξάνθης. Ιδιαίτερα στον κάμπο τον Αύγουστο έβλεπες τις θυμωνιές να ξεραίνεται – έτσι στοίβαζαν τα δεματάκια με τις ρίζες σουσαμιού – για να ξεραθούν και στην συνέχεια να μπορέσουν να τις τινάξουν για να πάρουν το σουσάμι. Πρόκειται για μια καλλιέργεια που απαιτεί εργασία καθώς έχει πολλά στάδια που εγκαταλείφθηκε στα χρόνια της ευμάρειας όταν οι αγρότες έπαιρναν τις επιδοτήσεις για να μην καλλιεργούν.
Σ’ αυτή την καλλιέργεια που έχει μεν δουλειά αλλά αφήνει και λεφτά ξαναγυρίζουν ολοένα και περισσότεροι αγρότες.
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος των αγροτών Ξάνθης Κ. Δαλάτσης πέρσι και φέτος έχουν καλλιεργηθεί αρκετά στρέμματα: «Το δύσκολο είναι να βρεις εταιρείες που θα το αγοράζουν. Η τιμή του είναι στα 1,80 με 2,5 ευρώ το κιλό. Η χώρα μας έχει μεγάλη έλλειψη από σουσάμι και εισάγει μεγάλες ποσότητες από την Ινδία και άλλες χώρες της Ασίας». Να σημειώσουμε καθώς το σουσάμι με τα παράγωγά του όπως το ταχίνι θεωρείται super food και χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο στην κουζίνα από τους διάσημους σεφ ενώ το σησαμέλαιο καθώς και ο σπόρος του σουσαμιού αποτελεί κύριο συστατικό της ασιατικής κουζίνας.
«Προσπαθούμε να κάνουμε ότι μπορούμε για να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας γιατί μόνο με τα στάρια δεν μπορούμε. Φέτος έχουμε μεγάλη ποσότητα αλλά όχι καλή ποιότητα και τιμές. Το σκληρό σιτάρι δεν ξεπερνάει τα 18 λεπτά όταν πέρσι το πουλάγαμε 25 λεπτά και το μαλακό τα 15 με 18 αντίστοιχα.
Πώς να βγούμε όταν έχουμε 30% αύξηση στις εισφορές μας στον ΟΓΑ γα περίθαλψη και σύνταξη και 15% μείωση στις επιδοτήσεις όπως προβλέπει η νέα ΚΑΠ;», τονίζει ο κ. Δαλάτσης απαριθμώντας τα προβλήματα των αγροτών. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνει και τον ΟΠΕΚΕΠΕ που καθυστερεί δραματικά – όπως λέει – τις πληρωμές μέχρι να κάνει τις διασταυρώσεις με αποτέλεσμα οι αγρότες να περιμένουν και 4 μήνες για να πληρωθούν ενώ έχουν να καλύψουν έξοδα. Και δεν είναι μόνο ο ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά και το κράτος που δεν τους έχει επιστρέψει τον φόρο για τα καύσιμα από το 2013 ενώ τους ζητά πίσω τις αποζημιώσεις που πήραν το 2008 από το πακέτο Χατζηγάκη.
Μένουν χέρσα τα χωράφια…
Πρώτη φορά συναντήσαμε χέρσα χωράφια ακαλλιέργητα όταν οι προηγούμενες ΚΑΠ για να ελέγξουν την αγροτική παραγωγή στην Ε.Ε. επιδοτούσαν την μη παραγωγή… Οι αγρότες έπαιρναν επιδοτήσεις για να μην καλλιεργήσουν. Τώρα μειώνουν από μόνοι τους την παραγωγή τους γιατί δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος της παραγωγής τους. Όπως μας πληροφορεί ο κ. Δαλάτσης: «Ναι αφήνουμε χωράφια …Εκεί που νοικιάζαμε 1.000 στρέμματα αφήνουμε τα πιο πολλά και κρατάμε οι πιο πολλοί τα δικά μας. Δεν είναι μόνο τα ενοίκια που πληρώνουμε είναι περισσότερο το κόστος παραγωγής που είναι μεγάλο και δεν το βγάζουμε με τις τιμές που μας δίνουν».
ΠΗΓΗ: Μαριάννα Ξανθοπούλου - ΕΦ. ΕΜΠΡΟΣ
