Εποχή σποράς
Για την έναρξη σποράς η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι σταθερά 12 οC. Οι σπορές διακρίνονται σε πρώιμες, οι οποίες πραγματοποιούνται κατά το χρονικό διάστημα 15 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου, σε όψιμες που γίνονται 15 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου και σε πολύ όψιμες που πραγματοποιούνται 15 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου. Για τις πιο ορεινές περιοχές κατάλληλος μήνας θεωρείται ο Οκτώβριος, ενώ για τις υπόλοιπες ο Νοέμβριος. Οι πρώιμες σπορές πλεονεκτούν ως προς την απόδοση σε σχέση με τις πιο όψιμες. Οι πολύ πρώιμες σπορές όμως, περικλείουν τον κίνδυνο αποτυχίας λόγω περιορισμένης εδαφικής υγρασίας για το φύτρωμα του σπόρου (BBCH: 00-09) και μπορεί να οδηγήσουν σε επανασπορά της καλλιέργειας. Σε περίπτωση επανασποράς πρέπει να επιλεγεί η ίδια ποικιλία. Σε περιπτώσεις που αναμένεται ψυχρός χειμώνας, η πρώιμη σπορά είναι προτιμότερη ώστε να προλάβουν να αναπτυχθούν τα φυτά πριν την έλευση των χαμηλών θερμοκρασιών. Η σπορά στα ελαφρά εδάφη που ξηραίνονται ευκολότερα θα πρέπει να είναι πιο όψιμη σε σχέση με τα βαρύτερα. Οι πρώιμες ποικιλίες πρέπει να σπέρνονται προς το τέλος της περιόδου σποράς της κάθε περιοχής και οι οψιμότερες στην αρχή της.
Τρόπος σποράς
Κατά τη σπορά, το έδαφος δε χρειάζεται να είναι πολύ ψιλοχωματισμένο, αλλά βωλώδες. Εκτός της επιπλέον δαπάνης για τον ψιλοχωματισμό, η ύπαρξη μικρών σβώλων είναι επιθυμητή γιατί προστατεύονται τα νεαρά φυτά από το κρύο και τον αέρα, ευνοείται η δημιουργία πλούσιου ριζικού συστήματος και αδελφώματος και παρεμποδίζεται η συμπίεση του εδάφους και ο σχηματισμός κρούστας από τις βροχές του χειμώνα. Η προετοιμασία πρέπει να γίνεται όταν το έδαφος είναι στο "ρώγο" του. Ένα φθινοπωρινό όργωμα και ένα σβάρνισμα λίγο πριν τη σπορά συνήθως αρκούν. H σπορά πρέπει να γίνεται κατά το δυνατόν αμέσως μετά την προετοιμασία του χωραφιού για να μη χαθεί η υγρασία και για να μη δοθεί προβάδισμα στην ανάπτυξη των ζιζανίων. Η σωστή προετοιμασία του εδάφους που διευκολύνει τη σπορά σε ομοιόμορφο βάθος και η έγκαιρη και σωστή σπορά κάτω από ευνοϊκές συνθήκες υγρασίας, αερισμού και θερμοκρασίας του εδάφους δίνουν προβάδισμα στην εξέλιξη της καλλιέργειας έναντι των ζιζανίων. Μετέπειτα, αν χρειαστεί αντιμετώπιση των ζιζανίων, αυτή γίνεται μόνο με χημική ζιζανιοκτονία.
Τα κύρια σημεία στα οποία πρέπει να δοθεί προσοχή είναι το βάθος σποράς (3-5 cm), η ομοιόμορφη κατανομή του σπόρου κατά μήκος των γραμμών, η απόθεση των σπόρων στο ίδιο βάθος και η χρησιμοποίηση της σωστής ποσότητας σπόρου για κάθε ποικιλία και για κάθε χωράφι. Για πολύ καλή απόδοση απαιτείται η παρουσία περίπου 500.000 φυτών/στρ. Συνιστώνται 18-20 kg σπόρου/στρ. σε περιοχές με ήπιο χειμώνα και πάνω από 20 kg σε ορεινές περιοχές και ποικιλίες που δεν αδελφώνουν πολύ. Γενικά, ο υπολογισμός της ποσότητας του σπόρου που πρέπει να χρησιμοποιηθεί μπορεί να γίνει με βάση τον τύπο: ποσότητα σπόρου (κιλά/στρέμμα)=επιθυμητός αριθμός φυτών (φυτά/m2)xβάρος χιλίων κόκκων (gr) της ποικιλίας/φυτρωτική ικανότητα (%). Εάν η ποικιλία δεν αδελφώνει πολύ ή οι σπόροι έχουν μικρότερη βλαστική ικανότητα, θα πρέπει να αυξηθεί ανάλογα η ποσότητα σπόρου ανά στρέμμα. Eάν οι συνθήκες σποράς δεν είναι ευνοϊκές όπως για παράδειγμα να έχει πραγματοποιηθεί κακή προετοιμασία αγρού ή να επικρατεί ξηρασία, αν αναμένονται απώλειες από χαμηλές θερμοκρασίες, από κατανομή του σπόρου σε μεγάλα βάθη, από πουλιά και τρωκτικά και όταν υπάρχουν πολλά ζιζάνια, πρέπει να σπέρνονται οι ανώτερες συνιστώμενες ποσότητες σπόρου. Επίσης, μεγαλύτερη ποσότητα σπόρου πρέπει να χρησιμοποιείται σε περίπτωση όψιμης σποράς, λόγω μειωμένου αδελφώματος.
Η σπορά γίνεται είτε με τη χρήση λιπασματοδιανομέα και στη περίπτωση αυτή απαιτείται μεγαλύτερη ποσότητα σε σπόρο, είτε σε γραμμές με σπαρτικές μηχανές μικρών σιτηρών. Οι επενδεδυμένοι σπόροι πρέπει να σπέρνονται κατάλληλα ώστε να καλύπτονται πλήρως από το έδαφος και οι σπόροι που τυχόν περισσεύουν να μην αφήνονται εκτεθειμένοι σε ελεύθερη πρόσβαση στα πτηνά.
Διάταξη & Προσανατολισμός Γραμμών
Οι αποστάσεις σποράς μεταξύ των γραμμών κυμαίνονται συνήθως, μεταξύ 15-20 cm, ενώ επί της γραμμής εξαρτώνται από την ποσότητα του σπόρου και είναι συνήθως 2,5-5 cm. Η απόσταση μεταξύ και επί των γραμμών εξαρτάται και από την εποχή σποράς και τη μηχανική σύσταση του εδάφους. Η απόδοση της καλλιέργειας αυξάνεται με αύξηση της αναλογίας σποράς και με μείωση των αποστάσεων μεταξύ των γραμμών. Αλλά, η πολύ πυκνή σπορά αυξάνει το ύψος της ποικιλίας και την καθιστά ευαίσθητη στο πλάγιασμα και τις ασθένειες, καθώς τα φυτά ανταγωνίζονται για το φως και το καλάμι τους γίνεται λεπτό και ευαίσθητο. Το αδέλφωμα είναι εντονότερο όσο αραιότερη είναι η σπορά. Οι γραμμές σποράς θα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν παράλληλες με την κίνηση του ήλιου και κάθετες προς τους επικρατέστερους ανέμους της περιοχής για να εξασφαλίζεται πλουσιότερος φωτισμός και να μειώνονται οι επιπτώσεις από το ψύχος.
