Επίσης σημαντικό είναι να αναφερθεί πως κατά τον ίδιο τρόπο διαφέρουν και τα ποσοστά καρπόπτωσης. Η ένταση και το μέγεθος της καρπόπτωσης που συμβαίνει μετά την άνθηση, είναι μια λειτουργία που συμβαίνει λόγω της αλληλεπίδρασης καλλιεργητικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Παρ’όλα αυτά, η φυσιολογική καρπόπτωση των οπωροφόρων δένδρων είναι ως ένα βαθμό όχι μόνο επιθυμητή αλλά και απαραίτητη. Επί παραδείγματι, ένα ώριμο δένδρο πορτοκαλιάς μπορεί και παράγει περίπου 100.000 άνθη. Εάν λοιπόν, έστω και το 10% αυτών έδιναν τελικά καρπούς, η μέση παραγωγή θα είχε πολύ υψηλές και αδιανόητες τιμές!
Η φυσιολογική αυτή καρπόπτωση χωρίζεται σε 3 βασικές περιόδους:
► Η καρπόπτωση κατά την άνθηση
► Η καρπόπτωση του Ιουνίου
► Η καρπόπτωση όψιμου-πρώιμου φθινοπώρου
✔ Καρπόπτωση κατά την άνθηση
Πρόκειται για πτώση καρπών που συμβαίνει κατά την περίοδο της άνθηση, συμπεριλαμβανομένης της αποκοπής των ανθέων και των καρπιδίων. Η καρπόπτωση αυτή συντελεί στο 80-90% της μειωσης του συνολικού αριθμού των ανθέων.
Οι λόγοι που προκαλούν αυτήν την καρπόπτωση συμπεριλαμβάνουν τη μη σωστή και ικανοποιητική γονιμοποίηση των ανθέων, υδατικό στρες ή στρες λόγω θερμοκρασίας, η φυσιολογικά επίπεδα αζώτου καθώς και η φυσιολογική αποκοπή λόγω ορμονικών ανωμαλιών στο δένδρο.
Ψεκασμοί γιββερελλικού οξέος έχουν πραγματοποιηθεί για να μειώσουν αυτήν την καρπόπτωση, ειδικά σε παρθενοκαρπικές ποικιλίες. Η μείωση της καρπόπτωσης μετά την άνθηση παρόλα αυτά δε σημαίνει πάντα και βελτιωμένη παραγωγή, διότι μπορεί να υπάρξει μια εκτεταμένη καρπόπτωση την περίοδο του Ιουνίου.
✔ Καρπόπτωση του Ιουνίου
Η καρπόπτωση του Ιουνίου είναι μια πολύ κοινή κατάσταση για πολλές καλλιέργειες. Αυτή η καρπόπτωση αφορά περίπου στο 10% της συνολικής παραγωγής των καρπών.
Η καρπόπτωση που συμβαίνει τον Ιούνιο είναι και η πιο έντονη, ειδικά σε περιοχές με ξηρό κλίμα όπου η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει έως και τους 40 οC. Αν και πάρα πολλοί είναι οι λόγοι που θεωρούνται υπεύθυνοι για την καρπόπτωση, συμπεριλαμβανομένου του υδατικού στρες, ορμονικών ανωμαλιών και του ανταγωνισμού μεταξύ των καρπιδίων, το στρες λόγω των πολύ υψηλών θερμοκρασιών φαίνεται να είναι η σημαντικότερη αιτία.
Μετά από έρευνες στην Καλιφόρνια, έχει παρατηρηθεί πως η εφαρμογή διαλειμματικής άρδευσης της κόμης των δένδρων κατά τη διάρκεια του Ιουνίου, μειώνει τη θερμοκρασία του φυλλώματος και κατέπέκταση μειώνει και την καρπόπτωση.
Η εφαρμογή ορμονών δεν έχει βελτιώσει την καρπόπτωση του Ιουνίου.
✔ Καρπόπτωση πριν τη συγκομιδή
Η καρπόπτωση αυτή συμβαίνει όταν οι καρποί έχουν φτάσει στο τελικό τους μέγεθος αλλά πριν το κατάλληλο στάδιο για συγκομιδή. Η καρπόπτωση σε αυτό το στάδιο συμβαίνει λόγω του φυσιολογικού γηρασμού, οπότε και θα λάβει χώρα η φυσιολογική αποκοπή του. Και σε αυτήν την περίπτωση, ο βαθμός αποκοπής διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία.
Η αποκοπή των καρπών είναι περισσότερο έντονη όταν τα δένδρα στρεσάρονται λόγω έλλειψης νερού. Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως η υπερβολική λίπανση εντείνει το φαινόμενο. Η εφαρμογή φυτορρυθμιστκών παραγόντων για τον έλεγχο του υπερβολικού φορτίου του δένδρου μάλλον βοηθάνε στην επίτευξη της ισορροπίας φορτίου και πιθανότατα μειώνουν τα επίπεδα της πτώσης των καρπών πριν τη συγκομιδή.
✔ Καρποπτώσεις Καλοκαιριού-Φθινοπώρου
Πρόκειται για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί και συμβαίνει όταν οι καρποί έχουν διάμετρο περίπου 5-6 εκατοστά.
Οι καρποπτώσεις του Ιουνίου προκαλούνται θα έλεγε κανείς περισσότερο από φυσιολογικά παρά παθολογικά αίτια. Ομφαλός των εσπεριδοειδών, αποκόπτεται από το υπόλοιπο τμήμα του καρπού προκαλώντας έτσι την παραγωγή του αιθυλενίου το οποίο αιθυλένιο και οδηγεί στην αποκοπή τελικά των καρπών. Ο ομφαλός γενικά αποχρωματίζεται και γίνεται κίτρινος και νεκρωτικός πριν από την καρπόπτωση. Εχθροί αλλά και διάφορα παθογόνα μπορούν τότε και εισβάλλουν σε αυτήν την αποδυναμωμένη περιοχή και προκαλούν τότε δευτερογενή προβλήματα. Η καρπόπτωση του καλοκαιριού μπορεί να μειώσει των παραγωγή μέχρι και 15% σε ορισμένες ποικιλίες.
Η καρπόπτωση στην οποία ήδη έχουμε αναφερθεί, συμβαίνει από το Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο, όταν οι καρποί πλησιάζουν στην ωρίμανσή τους, γι’αυτό και άλλωστε το γεγονός από μόνο του αποτελεί ένα πρόβλημα για τον παραγωγό. Αυτή η περίοδος περιλαμβάνει διάφορα άλλα προβλήματα που προκαλούν μείωση στην παραγωγή, τόσο σε ποσοτικό όσο και σε ποιοτικό επίπεδο. Τέτοια προβλήματα είναι το σχίσιμο των καρπών, η παρακμή του στύλου και η φυσική αποκοπή των καρπών.
Η παρακμή του στύλου προκαλείται από την αποδυνάμωση του φλοιού λόγω του σχηματισμού μιας ανώμαλης επιφάνειας υπό του φλοιού. Η αποδυναμωμένη επιφάνεια στη συνέχεια γίνεται νεκρωτική και εκτίθεται σε δευτερογενείς λοιμώξεις.
Το σχίσιμο των καρπών είναι επίσης μια φυσιολογική ανωμαλία αγνώστων αιτιών. Λογικά, η ανώμαλη ανάπτυξη του φλοιού προφανώς δημιουργεί περιοχές, δομικά αδύναμες οι οποίες και σκίζονται. Περίοδοι ξηρών καιρικών συνθηκών ακολουθούμενες από έντονες βροχοπτώσεις ή έντονες αρδεύσεις στη συνέχεια προκαλούν άνιση αύξηση των καρπών και τελικά το σχίσιμό τους. Επίσης ανισορροπίες στη λίπανση (κάλιο και χαλκός), μπορούν να προκαλέσουν σχίσιμο καρπών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1. Η καρπόπτωση μετά την άνθηση καθώς και αυτή του Ιουνίου είναι απαραίτητες για την εξισορρόπηση του φορτίου των δένδρων και για τη βελτίωση του μεγέθους των καρπών. Τα μεγαλύτερα ποσοστά αποκοπής συμβαίνουν τώρα.
2. Η καρπόπτωση μετά τον Ιούνιο ποικίλει από ποικιλία σε ποικιλία καθώς παίζουν ρόλο οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, ειδικά θερμοκρασία και νερό, οι καλλιεργητικές πρακτικές (θρέψη, φυτοπροστασία).
3. Η μη επιθυμητή καρπόπτωση μπορεί να μειωθεί εάν έχουμε καλύτερη διαχείριση του αρδευτικού νερού, καλύτερη διαχείριση της θρέψης και ορθής χρήσης των φυτορρυθμιστικών προϊόντων.
