Εάν κάποιος παρατηρήσει το στέλεχος ενός φυτού, θα διαπιστώσει πως υπάρχουν μικροί κόμβοι σε συγκεκριμένες αποστάσεις. Αυτοί οι κόμβοι ονομάζονται γόνατα.

Εδώ, η παλιότερη ανάπτυξη δημιουργεί τη νέα ανάπτυξη, καθώς μπορεί να προκύψει ένας νέος μασχαλιαίος οφθαλμός ή ένας νέος μίσχος. Στην ουσία όλη η άνωθεν του εδάφους δράση του φυτού συμβαίνει στα γόνατα.

Τα γόνατα επίσης είναι μία πολύ σημαντική περιοχή του φυτού, εφόσον εκεί θα πρέπει να έχουμε πρόσβαση στην περίπτωση εμβολιασμού καθώς επίσης, τα γόνατα θα μας αποκαλύψουν εάν το δίοικο φυτό μας είναι αρσενικό ή θηλυκό.

Κατά το ίδιο τρόπο, τα μεσογονάτια διαστήματα (διαστήματα μεταξύ των γονάτων), μπορεί και αυτά να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για έναν καλλιεργητή.

Αυτό συμβαίνει επειδή το μήκος του μεσογονάτιου διαστήματος μπορεί να αποκαλύψει πολλά για τις συνθήκες καλλιέργειας του φυτού.

Μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα

Όταν τα φυτά σε μία καλλιέργεια είναι παραπάνω συνωστισμένα από όσο θα έπρεπε, απαιτούν παραπάνω ηλιακό φως και προφανώς πασχίζουν για αυτό. Τα φυτά λοιπόν, σε αυτήν την περίπτωση παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες γιββερελλινών και αυξινών στις ανώτερες περιοχές ανάπτυξής τους.

Οι προαναφερθείσες ορμόνες αναγκάζουν το φυτό σε ταχύτερη ανάπτυξη, ώστε αυτό να μπορέσει να ανταγωνιστεί καλύτερα για το διαθέσιμο ηλιακό φως.

Η ταχύτερη ανάπτυξη του φυτού δημιουργεί κατ’επέκταση και μεγαλύτερα μεσογονάτια διαστήματα.

Όταν τελικά το φυτό τα καταφέρει να φωτοσυνθέσει με τον επιθυμητό ρυθμό του, οι ορμόνες θα μειωθούν και ο ρυθμός ανάπτυξης θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα.

Ωστόσο, αν τα επίπεδα φωτός εξακολουθούν να είναι χαμηλά, το φυτό θα συνεχίσει να παρουσιάζει ασυνήθιστα μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα.

Αυτή η τελικά εξασθενημένη εμφάνιση και κατάσταση του φυτού προφανώς οδηγεί σε μια γενική έλλειψη σφρίγους και συχνά αδυναμία εμφάνισης των οφθαλμών και των ανθέων.

Η θερμότητα είναι ακόμη ένας άλλος λόγος που ένα φυτό μπορεί να αναπτύξει μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα. Σε αυτή την περίπτωση, το φυτό προσπαθεί να δροσιστεί με την προς τα άνω ανάπτυξή του. Συχνά, οι χειμερινές καλλιέργειες λαχανικών όπως το μπρόκολο παράγουν μεγαλύτερους μίσχους και άνθη, ως αντίδραση στην υπερβολική ζέστη.

Μικρά μεσογονάτια διαστήματα

Υπάρχει μία γενικότερη θεώρηση πως τα μικρά μεσογονάτια διαστήματα υποδηλώνουν ένα ζωηρό και καλής υγείας φυτό.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένας από τους στόχους του καλλιεργητή είναι να μεγιστοποιήσει την ταχύτητα φωτοσύνθεσης των φυτών και έτσι να μεγιστοποιήσει την απόδοση ολόκληρης της καλλιέργειας.

Η έντονη ηλιακή ακτινοβολία συνήθως θα προκαλέσει υψηλότερη ταχύτητα φωτοσύνθεσης στο φυτό και έτσι θα παράγει μικρότερα μεσογονάτια διαστήματα.

Φυσικά και όλα τα φυτά δεν ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στο φως, έτσι ώστε ορισμένα φυτά να μπορούν να φωτοσυνθέτουν σωστά και να αναπτύσσουν βραχέα μεσογονάτια διαστήματα σε περιοχές με χαμηλό φωτισμό. Ως εκ τούτου, η γνώση των ιδιαιτεροτήτων της κάθε καλλιέργειας είναι σημαντική.

Από τη στιγμή που γνωρίζουμε τις φυσιολογικές μεσογονάτιες αποστάσεις για κάθε καλλιέργεια, οι αποκλίσεις από τις φυσιολογικές τιμές μας επιτρέπει να πράττουμε ανάλογα.

Ο άνεμος μπορεί επίσης να προκαλέσει τη διέγερση και απελευθέρωση των φυτικών ορμονών που επηρεάζουν την ανάπτυξη, προκαλώντας βραχύτερα μεσογονάτια διαστήματα και παχύ στέλεχος φυτού.

Μια ελάχιστη ποσότητα μέτριου ανέμου είναι συνήθως το μόνο που χρειάζεται για να είναι ευεργετική για την ενίσχυση ενός φυτού.

Προβλήματα που προκύπτουν λόγω των μικρών μεσογονατίων

Τα μικρά μεσογονάτια διαστήματα δεν αποτελούν πάντα έναν απόλυτο δείκτη της ευρωστίας και καλής υγείας των φυτών. Το άζωτο πολλές φορές είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη των φύλλων και του στελέχους των φυτών.

Στην περίπτωση κιτρινίσματος των φύλλων αλλά και ολόκληρου του φυτού, το ανεπαρκές άζωτο θα παράγει επίσης μικρότερα του κανονικού μεσογονάτια διαστήματα.

Οι ψυχρές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων σταδίων ανάπτυξης, μπορούν επίσης να προκαλέσουν μικρότερα μεσογονάτια διαστήματα. Ομοίως, η έντονη ακτινοβολία του φωτός θα προκαλέσει τη φωτοδιέλευση της αυξίνης, οδηγώντας σε μικρότερα μεσογονάτια διαστήματα και σε μικρό ύψος φυτών.

Ο ψευδάργυρος είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό στην ρύθμιση της παραγωγής της αυξίνης, έτσι τα ανεπαρκή επίπεδα ψευδαργύρου μπορούν να προκαλέσουν επίσης τα μικρά μεσογονάτια διαστήματα.

Τα περισσότερα πολυετή φυτά, όπως το αμπέλι, παράγουν και αποθηκεύουν υδατάνθρακες στις ρίζες τους οποίους θα χρησιμοποιήσουν τον επόμενο χρόνο για το σχηματισμό των νέων βλαστών.

Στην περίπτωση που αυτά τα επίπεδα των υδατανθράκων είναι χαμηλά, το φυτό θα παρουσιάσει στη συνέχεια κακή ανάπτυξη και μικρότερα μεσογονάτια. Ακόμη και ορισμένοι εχθροί καλλιεργειών, όπως διάφορα ακάρεα, μπορεί να προκαλέσουν μικρότερα μεσογονάτια.

Τα περισσότερα φυτά υπό κανονικές συνθήκες θα ανταποκρίνονται σε έντονη ηλιακή ακτινοβολία και σε πολλές ώρες φωτός, αυξάνοντας τη φωτοσύνθεση και δημιουργώντας γόνατα στους μίσχους τους πιο συχνά. Ως εκ τούτου, οι καλλιεργητές είναι συνήθως ευχαριστημένοι να βλέπουν την καλλιέργειά τους να έχει σχετικά μικρότερα μεσογονάτια διαστήματα.

Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η απάντηση δεν είναι καθολική για όλους τους τύπους φυτών και ότι τα μικρά μεσογονάτια διαστήματα μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελούν ένδειξη ενδεχόμενου προβλήματος με ορισμένες ποικιλίες.

Η γνώση των κανονικών χαρακτηριστικών για την καλλιέργειά σας είναι η απάντηση για την απόλυτη επιτυχία.