Η μηδική χαρακτηρίζεται από ευρεία προσαρμοστικότητα και καλλιεργείται επιτυχώς σε μεγάλη ποικιλία κλιματικών συνθηκών από περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες κατά το χειμώνα μέχρι περιοχές με πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά το καλοκαίρι.

1. Σπορά

Η σπορά της μηδικής σε περιοχές με ήπιο χειμώνα μπορεί να γίνει νωρίς το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη και σε περιοχές με ψυχρό χειμώνα μόνο την άνοιξη. Ο σπόρος της μηδικής φυτρώνει όταν η θερμοκρασία του εδάφους σταθεροποιηθεί στους 7-8^oC. Η σπορά για τη χορτοδοτική καλλιέργεια μπορεί να γίνει σε όλη την επιφάνεια του εδάφους ή σε γραμμές, ενώ για καλλιέργεια μπορεί να γίνει μόνο σε γραμμές.

2. Άρδευση

Τα μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά της μηδικής της επιτρέπουν να αναπτύσσεται σε διάφορες συνθήκες υγρασίας στο έδαφος. Σε έλλειψη υγρασίας έχει την ικανότητα να απορροφά νερό από τα βαθύτερα στρώματα του εδάφους ή να πίπτει σε λήθαργο και να αναλαμβάνει όταν η υγρασία στο έδαφος αποκατασταθεί. Οι αποδόσεις της μηδικής είναι σχεδόν ανάλογες με το νερό που χρησιμοποιούν τα φυτά.

Στην εγκατεστημένη χορτοδοτική καλλιέργεια συνιστώνται 1-2 αρδεύσεις μεταξύ δύο κοπών. Η δεύτερη άρδευση συνήθως είναι απαραίτητη κατά τους θερινούς μήνες, λόγω της αυξημένης εξατμισοδιαπνοής. Η άρδευση γίνεται αμέσως μετά την απομάκρυνση του χόρτου ώστε να αρχίσει γρήγορα η αναβλάστηση των φυτών.

3. Λίπανση

Η μηδική έχει σχετικά υψηλές απαιτήσεις σε ορισμένα θρεπτικά στοιχεία σε σχέση άλλες καλλιέργειες. Η μηδική είναι ευαίσθητη στην οξύτητα του εδάφους, με άριστη τιμή pH από 6,5 έως 7,0 ανάλογα με τη μηχανική σύσταση του εδάφους, την οργανική ουσία και άλλες χημικές του ιδιότητες. Το pH του εδάφους επηρεάζει τη συμβιωτική αζωτοδέσμευση και τη διαθεσιμότητα και την τοξικότητα διαφόρων θρεπτικών στοιχείων. Για την διόρθωση της οξύτητας συνιστάται η χρήση ασβεστίου.

Η αζωτούχος λίπανση στη μηδική δεν προτείνεται, καθόσον η υψηλή συγκέντρωση του εδάφους σε άζωτο, μειώνει ή σταματά την αζωτοδέσμευση, μέχρι τα φυτά να χρησιμοποιήσουν τη διαθέσιμη ποσότητα αζώτου.

Επαρκής ποσότητα φωσφόρου στο έδαφος βοηθά στην εγκατάσταση των νεαρών φυταρίων λόγω της επίδρασης του στην ανάπτυξη της ρίζας. Το κάλιο είναι απαραίτητο για τη διατήρηση υψηλών αποδόσεων, για τη μείωση της ευπάθειας των φυτών σε ορισμένες ασθένειες, για την αύξηση της αντοχής των φυτών σε χαμηλές θερμοκρασίες και για ικανοποιητική αζωτοδέσμευση.

4. Συγκομιδή

Η διαχείριση της χορτοδοτικής μηδικής γίνεται είτε μόνο με κοπή κατά διαστήματα είτε με συνδυασμό κοπής και βόσκησης σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η ποιότητα του παραγόμενου χόρτου είναι ανώτερη όταν η μηδική συγκομίζεται σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης. Ακόμη, η διατήρηση του φυλλώματος αποτελεί προτεραιότητα στην παραγωγή σανού καλής ποιότητας.

Ο σχεδιασμός των κοπών μηδικής μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας ως κριτήρια:

1. Το στάδιο ανάπτυξης.

2. Τακτά χρονικά διαστήματά.

3. Την ανάπτυξη των οφθαλμών της κεφαλής και την έναρξη της επιμήκυνσης των νέων βλαστών.

Η έναρξη της κοπής της μηδικής την άνοιξη κάθε έτους μπορεί να διαφέρει 10-15 ημ., ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Το περιβάλλον καθορίζει επίσης και το στάδιο που θα γίνει η κοπή. Καθυστέρηση στην πρώτη κοπή μέχρι το 50% της άνθισης συνιστάται όταν η φυτεία έχει πάθει ζημιές κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Οι υψηλότερες ετήσιες αποδόσεις επιτυγχάνονται όταν η μηδική κόβεται σε ύψος από το έδαφος 5-10cm.

Πηγή: Σιτηρά & Ψυχανθή Δ. Παπακώστα – Τασιοπούλου, Εκδόσεις Σύγχρονη Παιδεία Θεσσαλονίκη 2012