Τα ελαιόδεντραό μως έχουν αυξημένες απαιτήσεις Αζώτου και Καλίου.
Φώσφορος προτείνεται να μπαίνει συστηματικά σε μικρή ποσότητα κάθε χρόνο.
Τέλος Μαγνήσιο και Βόριο είναι καθοριστικά για την αύξηση της παραγωγής και την ποιότητα των καρπών.
Το άζωτο επηρεάζει άμεσα τόσο την βλάστηση όσο και την καρποφορία.
Το άζωτο της βασικής λίπανσης ευνοεί:
- την διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών, την επιτυχημένη ανθοφορία και καρπόδεση.
- την ανάπτυξη ικανοποιητικής νέας ανοιξιάτικης βλάστησης πριν ανέβουν οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι.
Το άζωτο της επιφανειακής λίπανσης:
- καλύπτει τις ανάγκες για καλή ανάπτυξη των καρπών (καλό βάρος).
Η ελιά απαιτεί ομαλή και παρατεταμένη θρέψη σε άζωτο. Μόνο έτσι ισορροπεί η ανάπτυξη βλάστησης σε σχέση με την καρποφορία. Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουμε υψηλές αποδόσεις, αποφεύγουμε το φαινόμενο της βλαστομανίας που οδηγεί σε ευπάθεια στους παγετούς και μειώνουμε το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας (καρποφορία ανά δεύτερο έτος).
Στην βασική λίπανση της ελιάς προτείνεται η προσθήκη 600 – 1000 gr αζώτου/δένδρο . Λιπάσματα που περιέχουν νιτρικό άζωτο εμφανίζουν απώλειες 40-50% λόγω των βροχοπτώσεων που συνήθως ακολουθούν τις λιπάνσεις, γι' αυτό και θα πρέπει να αποφεύγονται. Κοινά blending έχουν επίσης υψηλές απώλειες 30-50% λόγω εξαέρωσης του ουρεϊκού αζώτου που περιέχουν.
Όσον αφορά το φώσφορο, προτείνεται η εφαρμογή 300-500 gr φωσφόρου/δέντρο εφάπαξ στην βασική λίπανση. Άμεσα αφομοιώσιμος από τα φυτά είναι ο υδατοδιαλυτός φώσφορος γι' αυτό θα πρέπει να επιλέγουμε λιπάσματα με υψηλά ποσοστά υδατοδιαλυτού φωσφόρου. Σε συνθήκες έλλειψης φωσφόρου οι καρποί που παράγονται είναι μικρότεροι, παρατηρείται έντονη πτώση των μικρών καρπών και τελικά η συνολική παραγωγή μειώνεται πολύ.
Επάρκεια καλίου εξασφαλίζει μεγάλο μέγεθος καρπών και υψηλή ελαιοπεριεκτικότητα. Η ελιά είναι απαιτητική σε κάλιο και προτείνεται η προσθήκη 600-1200 gr καλίου ανά δένδρο στην βασική λίπανση.
Το μαγνήσιο, βασικό δομικό συστατικό της χλωροφύλλης επιδρά άμεσα στην διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Έλλειψη μαγνησίου επηρεάζει την ανάπτυξη των ελαιοδένδρων και μειώνει τις τελικές αποδόσεις.
Το Βόριο τέλος είναι αναντικατάστατο στοιχείο για την ελιά καθώς συμβάλει στον σχηματισμό των ανθέων και επηρεάζει την γονιμοποίηση και συνεπώς την καρπόδεση. Σε σοβαρές τροφοπενίες παρατηρείται αυξημένη καρπόπτωση και παραμόρφωση των καρπών.