Η κλιματική αλλαγή και η αυξανόμενη λειψυδρία των τελευταίων ετών έχουν καταστήσει τη διαχείριση των υδατικών πόρων κρίσιμο ζήτημα για τη γεωργική παραγωγή, ιδίως σε ξηρές και ημίξηρες περιοχές. Παρά το γεγονός ότι πολλά φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, όπως η μέντα (Mentha arvensis L.), θεωρούνται ανθεκτικά στο υδατικό στρες, η περιορισμένη διαθεσιμότητα νερού μπορεί να μειώσει τόσο την απόδοση όσο και την ποιότητα των τελικών προϊόντων.
Μια βιώσιμη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων είναι η χρήση βιοδιεγερτών, γεωργικών εισροών φυσικής προέλευσης που ενισχύουν την ανάπτυξη των φυτών και αυξάνουν την ανθεκτικότητά τους σε περιβαλλοντικές καταπονήσεις. Στην παρούσα μελέτη, αξιολογήθηκε η επίδραση της ελλειμματικής άρδευσης σε συνδυασμό με την εφαρμογή τεσσάρων φυτικών βιοδιεγερτών στη βιομάζα και στην παραγωγή αιθέριων ελαίων φυτών μέντας κατά τη διάρκεια δύο καλλιεργητικών περιόδων.
Συγκεκριμένα, εφαρμόστηκαν τρεις στρατηγικές άρδευσης:
I1: 40% της υδατοχωρητικότητας του εδάφους
I2: 70% της υδατοχωρητικότητας
I3: 100% της υδατοχωρητικότητας (πλήρης άρδευση)
Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκαν οι εξής βιοδιεγέρτες:
M1: Αζωτούχες ενώσεις και καρβοξυλικά οξέα
M2: Αζωτούχες ενώσεις και εκχυλίσματα φυκιών
M3: Χουμικά και φουλβικά οξέα με εκχυλίσματα φυκιών
M4: CaO, SiO₂ και μικροορυκτά
M5: Μάρτυρας (χωρίς εφαρμογή βιοδιεγερτών)
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μέτρια ελλειμματική άρδευση (I2) σε συνδυασμό με τους βιοδιεγέρτες Μ2 και Μ3 οδήγησε σε σημαντική βελτίωση της απόδοσης, τόσο σε νωπή και ξηρή βιομάζα όσο και στην παραγωγή αιθέριων ελαίων. Συγκεκριμένα, οι μεταχειρίσεις M2 και M3 παρουσίασαν τις υψηλότερες αποδόσεις σε βιομάζα στις δύο συγκομιδές. Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο, η μεταχείριση I2 σημείωσε τα υψηλότερα ποσοστά.
Αντίθετα, η πλήρης άρδευση (I3) είχε τη χαμηλότερη συνολική απόδοση σε αιθέρια έλαια, γεγονός που υποδεικνύει ότι ένα μέτριο υδατικό στρες μπορεί να ευνοεί τη σύνθεση και συσσώρευση αιθέριων ελαίων στη μέντα.
Τα ευρήματα της μελέτης αναδεικνύουν τη δυνατότητα υιοθέτησης στρατηγικών ελλειμματικής άρδευσης σε συνδυασμό με τη στοχευμένη χρήση βιοδιεγερτών ως πρακτικές βιώσιμης διαχείρισης στην καλλιέργεια αρωματικών φυτών. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να εξοικονομηθούν πολύτιμοι υδατικοί πόροι χωρίς να θυσιάζεται η απόδοση και η ποιότητα των προϊόντων.
Πηγή: X. Χασκή , Κ. Γιαννούλης , Σ.Α. Πετρόπουλος," ΧΡΗΣΗ ΒΙΟΔΙΕΓΕΡΤΩΝ ΣΕ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΜΕΝΤΑΣ ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΑΡΔΕΥΣΗΣ", Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, Εργαστήριο Κηπευτικών Καλλιεργειών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών. 31ο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας της Επιστήμης των Οπωροκηπευτικών (ΕΕΕΟ) Ηράκλειο Τόμος Περιλήψεων,2023. σελ. 155.
