Συνθήκες ανάπτυξης-Βιολογικός κύκλος
Ο μύκητας διαχειμάζει με τη μορφή κονιδίων μέσα στα ακέρβουλα που σχηματίζονται στα φύλλα ή στους καρπούς που έχουν παραμείνει στο δέντρο ή έχουν πέσει στο έδαφος. Την μόλυνση προκαλούν τα κονίδια, για την ελευθέρωση και την διασπορά των οποίων βασικό ρόλο παίζει η βροχή.
Κύρια πηγή μολυσμάτων για τις αρχικές μολύνσεις είναι οι καρποί.
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βλάστηση των κονιδίων είναι η ύπαρξη σταγόνας νερού ή σχετική υγρασία 92-100% για 48-120 ώρες.
Ο μύκητας εισέρχεται στους ιστούς μέσω πληγών ή με απευθείας διάτρηση της επιδερμίδας. Στους καρπούς σχηματίζει τις καρποφορίες του στο μεσοκάρπιο και τα σπόρια βγαίνουν και παραμένουν προσκολλημένα στην επιφάνεια του καρπού για 9 μήνες περίπου, αφού διαρρήξουν το επικάρπιο. Ο μύκητας για να αναπτυχθεί ικανοποιητικά απαιτεί θερμοκρασίες μεταξύ 10-25οC (άριστη 25οC).
Οι αρχικές μολύνσεις πραγματοποιούνται συνήθως όταν ξεκινούν οι φθινοπωρινές βροχές, δηλαδή Σεπτέμβριο με Οκτώβριο και εξελίσσονται ταχύτατα μέχρι τον Δεκέμβριο που τα επίπεδα βροχοπτώσεων και η σχετική υγρασία είναι υψηλά.
Η προσβολή γίνεται κυρίως στους ώριμους καρπούς, ενώ παρουσιάζεται ανθεκτικότητα στους πράσινους καρπούς της ελιάς. Ο χρόνος επώασης της ασθένειας διαφέρει ανάλογα με τον τρόπο εισόδου του μύκητα στους φυτικούς ιστούς. Αν δεν υπάρχει πληγή κυμαίνεται από 6-15 μέρες, ενώ με την ύπαρξη πληγής επιταχύνεται η περίοδος επώασης κατά 2-5 μέρες. Την ανάπτυξη της επιδημίας ευνοεί η προσβολή από το δάκο, αποτέλεσμα της οποίας είναι η δημιουργία νυγμάτων στους καρπούς οδηγώντας σε γρηγορότερη ωρίμανση των καρπών και ευκολότερη είσοδο και ανάπτυξη του μύκητα.
Συμπτώματα-Ζημία
Πρόκειται για συνήθη ασθένεια που απαντάται στη χώρα μας, κυρίως στη Δυτική Ελλάδα.
Προκαλεί σημαντικές ζημιές στις ποικιλίες Λιανολιά Κερκύρας, Κορωνέικη, Καλαμών.
Συμπτώματα παρατηρούνται κυρίως στους ώριμους καρπούς και λιγότερο στα φύλλα, τα άνθη, τους ποδίσκους των καρπών και τους νεαρούς κλάδους.
Αρχικά, συνήθως στην κορυφή του καρπού ή στο σημείο πρόσφυσής του με τον ποδίσκο ή σε άλλα σημεία, εμφανίζεται μια κυκλική ή ελλειπτική, καστανοκόκκινη ή καστανοϊώδης (μαύροι καρποί) ή καστανή (πράσινοι καρποί) κηλίδα η οποία μεγαλώνει και επεκτείνεται στο μεγαλύτερο μέρος του καρπού.
Οι προσβεβλημένοι ιστοί βυθίζονται και στη συνέχεια παρατηρείται ρυτίδωση της κηλίδας σε ομόκεντρους κύκλους η οποία σε μικρό χρονικό διάστημα καλύπτεται από τις καρποφορίες του μύκητα που εμφανίζονται ως μαύρα στίγματα.
Όταν τα επίπεδα υγρασίας είναι υψηλά τα σπόρια του μύκητα βγαίνουν από τις καρποφορίες με τη μορφή ρόδινης ή πορτοκαλί γλοιώδους μάζας. Οι προσβεβλημένοι καρποί είτε πέφτουν στο έδαφος και σαπίζουν ολοκληρωτικά είτε μένουν προσκολλημένοι στο δένδρο με αποτέλεσμα να αφυδατώνονται, να συρρικνώνονται και να μουμιοποιούνται. Η ασθένεια σε κάποιες περιπτώσεις προχωράει στους μίσχους προσδίδοντάς τους σκοτεινό χρώμα καπνιάς.
Στα φύλλα η προσβολή ξεκινά από την κορυφή του ελάσματος και εκδηλώνεται με καστανόχρωμες ή χλωρωτικές καστανοκίτρινες κηλίδες με ασαφή όρια που εξαπλώνονται μέχρι τη μέση του ελάσματος. Πάνω στους προσβεβλημένους ιστούς σχηματίζονται τα ακέρβουλα σε ομόκεντρους κύκλους τα οποία, σε υγρό καιρό, εξέρχονται τα κονίδια με μορφή ρόδινων μαζών. Ωστόσο η προσβολή στα φύλλα δεν έχει ιδιαίτερη οικονομική σημασία. Τα προσβεβλημένα άνθη εμφανίζουν καστανοκόκκινο μεταχρωματισμό με αποτέλεσμα τη μείωση της ανθοφορίας και καρπόδεσης.
Τρόποι καταπολέμησης
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
FARMABASE
