Οι μολύνσεις ξεκινούν από τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζονται όλο τον χειμώνα. Οι βροχοπτώσεις είναι καθοριστικός παράγοντας για την διασπορά της ασθένειας. Η ασθένεια είναι βραδείας εξάπλωσης. Προκαλεί κηλίδωση στους καρπούς και τα φύλλα. 

Μετά τη συγκομιδή και πριν την πτώση των φύλλων, για αποθησαύριση ώστε να είναι διαθέσιμα στους οφθαλμούς από νωρίς την επόμενη άνοιξη αλλά και για καλή ανάπτυξη της ρίζας και για ξυλοποίηση-σκληραγώγηση των κληματίδων ενόψει του χειμώνα

Η ασθένεια προσβάλει όλα τα πράσινα μέρη του φυτού προκαλώντας σοβαρές ζημιές τόσο στον αγρό όσο και μετασυλλεκτικά κατά την αποθήκευση. 

Είναι ευρύτατα διαδομένο είδος στο κόσμο και φυσικά σε όλες τις παραμεσόγειες χώρες, όπου σήμερα είναι ο σημαντικότερος εχθρός των εσπεριδοειδών και κυρίως της λεμονιάς και της πορτοκαλιάς.

Το έντομο προσβάλει τα φύλλα, τα άνθη και τους καρπούς της ελιάς. Συμπτώματα - Ζημία - Παρακολούθηση - Τρόποι Καταπολέμησης

Το έντομο παρουσιάζει πολυμορφισμό και πολύπλοκο κύκλος ζωής. Στα αμερικάνικα είδη αμπέλου, που αποτελούν και τον κύριο ξενιστή, οι αφίδες ζουν τόσο στις ρίζες όσο και στο φύλλωμα εμφανίζοντας 5 μορφές ατόμων: α) φυλλόβια, β) ριζόβια, γ) φυλογόνα, δ) αρσενική και ε) θηλυκή.

Η βοθρίωση του κορμού της αμπέλου αποτελεί ένα σύμπλοκο ασθενειών που περιλαμβάνει 4 σοβαρές ασθένειες α) Αυλάκωση του κορμού του Kober, 5ΒΒ β) Φελλώδης φλοιός, γ) Αυλάκωση του κορμού του LN33, δ) Βοθρίωση του κορμού του Rupestris. 

Τα φυτά µολύνονται από το βακτήριο µέσω φυσικών ανοιγµάτων, ή πληγών (τοµές κλαδέµατος κλπ), ή µέσω των ουλών που δηµιουργούνται κατά τη συγκοµιδή και στο στάδιο της πτώσης των φύλλων, εάν επικρατεί θερµός και βροχερός καιρός, χωρίς την εµφάνιση συµπτωµάτων (λανθάνουσα κατάσταση) µέχρι την επόµενη Άνοιξη.

Αποτελεί την σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί σε σηµαντικό αριθµό ελαιώνων και σε διάφορες περιοχές. Αναλυτική ενημέρωση για την ασθένεια και οδηγίες προς τους παραγωγούς.