Πρόκειται για μία διαδικασία που είναι δύσκολη και μερικές φορές αναποτελεσματική. Ακολουθείτε συνήθως στην περίπτωση απουσίας ορατών συμπτωμάτων στο φυτό.
Δυστυχώς όμως, το άνοιγμα των συνόρων στη διευρυμένη ΕΕ και η ελεύθερη εμπορία πολλαπλασιαστικού υλικού δημιουργούν τεράστια προβλήματα ελέγχου διακίνησης και εξασφάλισης υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού.
Η εκρίζωση των μολυσμένων φυτών από τον αγρό βοηθά εν γένει στην αντιμετώπιση του παθογόνου μολύσματος. Ουσιαστικά όμως, η καταπολέμηση των φορέων των φυτοϊών θεωρείται σημαντικό μέτρο, εφόσον συνδυαστεί με παράλληλη καταστροφή των ζιζανίων - ξενιστών των ιών και των εντόμων.
Επισημαίνεται ότι το μέτρο αντιμετώπισης όσον αφορά τη καταπολέμηση των φορέων - εντόμων των φυτοϊών των δεν είναι αποτελεσματικό στην περίπτωση των αφίδων που μεταδίδουν μη μόνιμους ιούς. Αντιθέτως, οι νηματώδεις αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με τη χρήση απολυμαντικών εδάφους.
Η χρήση φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού απαλλαγμένο από ιούς αποτελεί το μοναδικό αξιόπιστο μέτρο αποφυγής ιολογικών ασθενειών για πολλές καλλιέργειες, ειδικότερα εκείνων που δε μεταδίδονται με έντομα φορείς.
Περιοδικοί έλεγχοι στα φυτά κυρίως με τη χρήση της μεθόδου ELISA και διαφόρων τεχνικών, που στηρίζονται στα νουκλεοξέα, βοηθούν σημαντικά στη μείωση της συχνότητας εμφάνισης ιών σε πολλαπλασιαστικό υλικό.
Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται έρευνα για τη δημιουργία διαγονιδιακών φυτών με τη χρήση μεθόδων της γενετικής μηχανικής εισάγοντας διάφορα τμήματα του ιικού γονιδιώματος.
Ορισμένοι ιοί αδρανοποιούνται εντός των ιστών του φυτού με εφαρμογή θερμότητας.
Προς το παρόν δεν έχουν δημιουργηθεί ιοκτόνες χημικές ουσίες για εφαρμογή στον αγρό. Αναφέρονται όμως ουσίες όπως η ριμπαβιρίνη (ribavin) που ψεκάζονται ή εφαρμόζονται με ένεση εντός του φυτού με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των συμπτωμάτων. Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι η εφαρμογή ορισμένων ορμονών ανάπτυξης στη φυλλική επιφάνεια (π.χ γιββερελλικό οξύ) βοηθούν το φυτό να αντιμετωπίσει προβλήματα νανισμού που οφείλονται σε ιό.
Τι είναι τα διαγονιδιακά φυτά;
Είναι φυτά που προκύπτουν από ελεγχόμενες από τον άνθρωπο διασταυρώσεις φυτών. Πραγματοποιούνται με την επιλογή φυτών, που πλεονεκτούν για κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποίο διασταυρώνονται με σκοπό τη δημιουργία απογόνων με επιθυμητές ιδιότητες. Οι ελεγχόμενες διασταυρώσεις οδηγούν σε τροποποίηση της γενετικής σύστασης των οργανισμών.
Η χρήση των σύγχρονων τεχνικών της Γενετικής Μηχανικής παρέχει τη δυνατότητα προσθήκης νέων γονιδίων απευθείας στον οργανισμό.
Ο αριθμός των διαθέσιμων στο εμπόριο διαγονιδιακών φυτών είναι σημαντικά περιορισμένος, ενώ παράλληλα η χρήση τους έχει καθυστερήσει λόγω ανάγκης ενδελεχούς αξιολογήσεως:
1. της σταθερότητας των γενετικών πληροφοριών που έχουν εισαχθεί στο γονιδίωμα τους,
2. του βιολογικού κινδύνου στη γεωργία, στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία,
3. της αναλύσεως κόστους/ οφέλους και
4. της δυνατότητας αποτελεσματικής εμπορίας καθώς οι βιοτεχνολογικές εφαρμογές εξαρτώνται από την αποδοχή του καταναλωτικού κοινού.
Πηγή: Φυτοπαθολογία Β΄ έκδοση, Ελευθέριος Κ.Τζάμος, Αθήνα 2017, Εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε.,Κεφ.6 Σελ:326-330
Διαβάστε περισσότερα: Θεραπεύονται τα φυτά προσβεβλημένα από ιούς;