Απευθύνεται στους καλλιεργητές αραβοσίτου με στόχο την ενημέρωσή τους για την αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση του εντόμου Διαβρώτικα (Diabrotica virgifera), το οποίο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στο ριζικό σύστημα και επηρεάζει άμεσα την παραγωγή.

Η καλλιέργεια του βαμβακιού στη χώρα μας διαρκεί 170 έως 210 ημέρες ανάλογα με την ποικιλία και τις κλιματικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η παρακολούθηση των σταδίων ανάπτυξης  είναι αυτά που τελικά κάνουν τη διαφορά στην απόδοση και την ποιότητα του προϊόντος.

Στο πλαίσιο του δικτύου φερομονικών παγίδων έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής χαμηλά έως μέτρια επίπεδα συλλήψεων πράσινου και ρόδινου σκουληκιού στην Π.Ε. Λάρισας. Η παρακολούθηση συνεχίζεται για την έγκαιρη ενημέρωση και προστασία των παραγωγών.

Η καρπόκαψα και η ανθράκωση αποτελούν σημαντικές απειλές για την καστανιά την τρέχουσα περίοδο, με τις πρόσφατες καιρικές συνθήκες να ευνοούν την ανάπτυξη των παθογόνων. Η αυξημένη πτήση της καρπόκαψας και η εμφάνιση συμπτωμάτων ανθράκωσης απαιτούν έγκαιρες επεμβάσεις φυτοπροστασίας.

Η επιτυχημένη καλλιέργεια του αγγουριού απαιτεί την εφαρμογή κατάλληλων καλλιεργητικών φροντίδων ώστε να εξασφαλιστεί υψηλή ποιότητα καρπών, καλή παραγωγή και μακροχρόνια διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους.

Το καλοκαίρι, τα εσπεριδοειδή πλήττονται έντονα από τη μύγα της Μεσογείου, τον φυλλοκνίστη και τους αλευρώδης, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στην παραγωγή. Η έγκαιρη εφαρμογή ολοκληρωμένων πρακτικών φυτοπροστασίας είναι απαραίτητη για τον αποτελεσματικό τους έλεγχο.

Η καρπουζιά μπορεί να απειληθεί σοβαρά από μία εδαφογενή και δύσκολα αντιμετωπίσιμη ασθένεια: την Αδροφουζαρίωση. Πρόκειται για μία ασθένεια που προκαλείται από το παθογόνο Fusarium oxysporum  και προσβάλλει αποκλειστικά την καρπουζιά προκαλώντας μαρασμό και ξήρανση των φυτών.

Οι αυξημένες θερμοκρασίες και η περιορισμένη βροχόπτωση που χαρακτηρίζουν πολλές περιοχές της Ελλάδας, όπου καλλιεργούνται καρυδιές, καθιστούν την άρδευση απαραίτητη, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Οι καιρικές αυτές συνθήκες όχι μόνο καθυστέρησαν τη σπορά αλλά και προκάλεσαν σοβαρές ζημιές σε καλλιέργειες που βρίσκονταν στα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Οι επαναλαμβανόμενες βροχοπτώσεις και οι χαλαζοπτώσεις ευνόησαν για την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών, με κυριότερη τον περονόσπορο.

Αυξημένη δραστηριότητα της ευδεμίδας της αμπέλου καταγράφεται από τις φερομονικές παγίδες, με τις συλλήψεις ακμαίων εντόμων να παρουσιάζουν σημαντική άνοδο σε ορισμένες περιοχές. Η εξέλιξη αυτή προκαλεί ανησυχία στους αμπελουργούς, καθώς ενδέχεται να απαιτηθούν άμεσα μέτρα προστασίας.