Σε μόνιμη πληγή εξελίσσεται το κυκλοκόνιο για την ελιά της Χαλκιδικής τα τελευταία χρόνια, ένας μύκητας που πλήττει τα δέντρα και αναπτύσσεται όταν υπάρχει έντονη υγρασία, με αποτέλεσμα να αναμένεται μειωμένη παραγωγή, κυρίως στις πεδινές περιοχές που καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, καθώς εκείνα τα σημεία κυρίως προσβάλλονται από το κυκλοκόνιο.
Για μείωση κατά 70% της αναμενόμενης παραγωγής της ελιάς στα πεδινά φέτος κάνει λόγο ο Πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών Χαλκιδικής, Παύλος Γιαλαγκολίδης, μιλώντας στο halkidikifocus, ενώ ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, Κωνσταντίνος Τερτιβανίδης, από την πλευρά του σημειώνει για ένα έντονο πρόβλημα που πλήττει το νομό τα τελευταία χρόνια, το οποίο φέτος παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση.
Να σημειώσουμε ότι η παραγωγή της επιτραπέζιας ελιάς στη Χαλκιδική αποτελεί την "αιχμή του δόρατος" του Πρωτογενή Τομέα, αφού καλλιεργείται σε 360.000 στρέμματα, με 6 εκατομμύρια ρίζες, σε όλο το νομό, ενώ καταλαμβάνει το 55% της συνολικής εγχώριας παραγωγής, ενώ το 80% της παραγωγής του νομού εξάγεται.
Ο ήπιος χειμώνας και τα υψηλά ποσοστά υγρασίας οι κυριότεροι παράγοντες
Παρ’ ότι δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για κλιματική αλλαγή, οι συνθήκες των τελευταίων χρόνων, όπως οι έντονες βροχοπτώσεις πέρυσι ή ήπιος χειμώνας φέτος και τα αρκετά υψηλά ποσοστά υγρασίας, έχουν ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό ελαιοδέντρων να προσβληθεί από το κυκλοκόνιο.
«Φέτος οι απώλειες στα παραθαλάσια χωράφια με ελιές θα σπάσουν κάθε ρεκόρ», επεσήμανε ο κ. Γιαλαγκολίδης, κάνοντας λόγο για μείωση κατά 70% της αναμενόμενης παραγωγής.
Το φαινόμενο παρουσιάζεται κυρίως στα πεδινά, στα λεγόμενα πατώματα, δηλαδή «στα σημεία εκείνα που εγκλωβίζεται η υγρασία, με αποτέλεσμα οι ελιές να χάνουν τα φύλλα τους» επεσήμανε ο κ. Τερτιβανίδης τονίζοντας ότι «σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει ολοσχερής φυλλόπτωση. Αυτή η απογύμνωση των δέντρων έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναπτυχθεί ο καρπός γιατί δεν έχει από πού να τραφεί. Και ενώ βλέπουμε σε πολλά δέντρα να υπάρχει ανθοφορία, είναι αμφίβολο ότι τελικά θα καταφέρουν να δώσουν καρπό, αφού έχουν χάσει τα φύλλα τους».
Η στροφή στην καλλιέργεια της ελιάς στα πεδινά
Το θέμα της επιλογής των αγρών που φυτεύονται ελιές στη Χαλκιδική τα τελευταία χρόνια, έθιξαν τόσο ο κ. Γιαλαγκολίδης όσο και ο κ. Τερτιβανίδης, σημειώνοντας ότι παραδοσιακά δεν καλλιεργούνταν η ελιά στα πεδινά. Ως παράδειγμα ο κ. Τερτιβανίδης έφερε την περίπτωση της Ορμύλιας, όπου παλαιότερα καλλιεργούνταν κατά κύριο λόγο οπωροκηπευτικά, για να παρατηρηθεί μία στροφή προς την καλλιέργεια της πράσινης ελιάς εδώ και χρόνια, καθώς υπάρχει μεγάλη ζήτηση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αυτή η επιλογή όμως έχει ως συνέπεια την καλλιέργεια ελαιοδέντρων σε σημεία που υπάρχει περισσότερη υγρασία, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτα στην ανάπτυξη του κυκλοκονίου.
Κατά συνέπεια η επιλογή λιγότερο κατάλληλων αγρών για καλλιέργεια ελιάς, η πυκνότερη φύτευση ριζών απ’ ότι παλαιότερα, σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά βροχόπτωσης και υγρασίας, επιδρούν στην εμφάνιση του κυκλοκονίου και κατά συνέπεια στη μείωση της αναμενόμενης παραγωγής, που εντέλει επιφέρει οικονομικό πλήγμα στους παραγωγούς.
Πηγή: Κική Δημαρόγλου, halkidikifocus.gr
