Η ζημιά προκαλείται από τις προνύμφες του εντόμου που προσβάλλουν όλα τα μέρη του φυτού.
Στην Ελλάδα το έντομο ολοκληρώνει 3-4 γενιές το χρόνο.
Η πρώτη γενιά εμφανίζεται στα τέλη Ιουνίου μέχρι 15 Ιουλίου περίπου, την περίοδο που οι βαμβακοφυτείες βρίσκονται στο στάδιο εμφάνισης των πρώτων χτενιών.
Η δεύτερη γενιά εμφανίζεται από τα τέλη Ιουλίου μέχρι τις 20 Αυγούστου περίπου, όταν οι φυτείες βρίσκονται στο στάδιο των καρυδιών. Η τρίτη γενιά εμφανίζεται το Σεπτέμβριο, όταν τα βαμβακόφυτα φέρουν ανοιχτά καρύδια, δεν προκαλεί ανησυχία όμως στους παραγωγούς γιατί ελάχιστες φορές προκαλεί σοβαρά προβλήματα.
Η σημαντικότερη γενιά από άποψη ζημιών στις φυτείες είναι η δεύτερη.
Δίκτυα φερομονικών παγίδων για την παρακολούθηση της πτήσης των ενηλίκων της πρώτης γενιάς έχουν εγκατασταθεί στις περισσότερες Περιφερειακές Ενότητες της χώρας μας και από τις συλλήψεις φαίνεται πως οι πτήσεις των ενηλίκων έχουν ξεκινήσει αλλά κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα.
Η πρώτη γενιά του εντόμου σπάνια προκαλεί σοβαρές ζημιές και οι όποιες μικρές ζημιές παρατηρηθούν, συνήθως αναπληρώνονται από τα ίδια τα φυτά. Την περίοδο αυτή γίνεται και η εγκατάσταση και ο πολλαπλασιασμός των ωφέλιμων εντόμων τα οποία εγκαταλείπουν τα ξηραμένα σιταροχώραφα και μετακινούνται στις βαμβακοφυτείες.
Η δεύτερη γενιά του εντόμου, τον Αύγουστο, είναι αρκετά ζημιογόνα γιατί οι πληθυσμοί του σκουληκιού είναι μεγάλοι και η ζημιά του προκαλείται, χρονικά, δε μπορεί να αναπληρωθεί από το φυτό.
Το πράσινο σκουλήκι έχει αρκετούς φυσικούς εχθρούς
Ανάμεσα σε αυτούς είναι οι παρασιτικές σφήκες Hyposoter didymator που αποθέτει τα αυγά της και αναπτύσσεται στο σώμα των προνυμφών του εχθρού και τα είδη Trichogramma spp. που αποθέτουν τα αυγά τους στα αυγά του εχθρού τα οποία γίνονται καφέ-μαύρα καθώς αναπτύσσεται και νυμφώνεται η προνύμφη του ωφέλιμου στο εσωτερικό τους.
Εχθροί του πράσινου σκουληκιού είναι και αρκετά αρπακτικά έντομα όπως τα Coccinella septempunctata, Orius spp., Geocoris spp., Nabis spp. που τρέφονται με τα αυγά του και τα Chrysoperla carnea, Mantis religiosa, Podisus spp. που τρέφονται με τις προνύμφες του.
Αποφεύγοντας τους άσκοπους ψεκασμούς, οι οποίοι αποβαίνουν σε βάρος της καλλιέργειας, του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου, οι παραγωγοί δίνουν την ευκαιρία στα ωφέλιμα έντομα να «δράσουν» και να αποτρέψουν την ανάπτυξη του εχθρού και την εμφάνιση εξάρσεων του πληθυσμού.
Αντίθετα, τυχόν ψεκασμοί σε αυτή την κρίσιμη περίοδο θανατώνουν τα ωφέλιμα έντομα και οδηγούν σε ένα κύκλο επανειλημμένων ψεκασμών.
Οι παραγωγοί θα πρέπει να παρακολουθούν τακτικά τις καλλιέργειές τους για να διαπιστώσουν ή όχι την ύπαρξη αυγών και προνυμφών του σκουληκιού αλλά και να επιβλέπουν τη «μάχη» που γίνεται ανάμεσα στα ωφέλιμα έντομα και τους εχθρούς και να προβαίνουν σε ψεκασμό μόνο όταν κρίνεται απαραίτητο, όταν δηλαδή ο πληθυσμός του πράσινου σκουληκιού υπερβεί το οικονομικό επίπεδο.
Τα όρια ανεκτής πυκνότητας του πράσινου σκουληκιού στο βαμβάκι στο στάδιο της ανθοφορίας-καρποφορίας (1η γενιά) είναι 6-8 νεαρές προνύμφες 1ου και 2ου σταδίου μήκους έως 1 εκατοστό ανά 100 φυτά ή 1 νεαρή προνύμφη στα φυτά γραμμής μήκους 1 μέτρου.
Στο στάδιο της καρποφορίας (2η γενιά) τα όρια ανεκτής πυκνότητας είναι 4 νεαρές προνύμφες 1ου και 2ου σταδίου μήκους έως 1 εκατοστό ανά 100 φυτά ή 1 νεαρή προνύμφη στα φυτά γραμμής μήκους 1,5 μέτρου.
Έχοντας διασώσει τον πληθυσμό των ωφέλιμων εντόμων είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι παραγωγοί δε θα χρειαστεί να διεξάγουν ψεκασμούς εναντίον του πράσινου σκουληκιού τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο ή και καθόλου στην καλλιεργητική περίοδο αν τα ωφέλιμα έντομα κρατάνε τον πληθυσμό του σκουληκιού σε χαμηλά επίπεδα.
Αν παρόλα αυτά, την εποχή αυτή της 1ης γενιάς του σκουληκιού, κρίνεται απαραίτητη η διενέργεια ψεκασμού, καλό είναι να χρησιμοποιούνται φυτοπροστατευτικά εκλεκτικά εντομοκτόνα που δεν προσβάλλουν τα ωφέλιμα έντομα και το περιβάλλον.
Όλοι οι βαμβακοπαραγωγοί πρέπει να αφήσουν στην άκρη την εύκολη αλλά καταστρεπτική λύση των χημικών ψεκασμών και να διδαχθούν την τεράστια σημασία των ωφέλιμων εντόμων.
