Η ελαιοπαραγωγή της χρονιάς που πέρασε δέχτηκε µεγάλο πλήγµα ποσοτικής και ποιοτικής υποβάθµισης!!
Παράλληλα µελετήσαµε και αξιολογήσαµε µακροσκοπικές βιολογικές παρατηρήσεις για πιθανές παθογένειες της ελιάς καθώς και µετεωρολογικά δεδοµένα από 12 Αυτόµατους Τηλεµετρικούς Μετεωρολογικούς Σταθµούς της υπηρεσίας που βρίσκονται σε όλη την Κρήτη.
Εκτιµώντας τα παραπάνω σας γνωστοποιούµε τα εξής:
► Η γενικευµένη ποσοτική και ποιοτική ζηµιά του ελαιόκαρπου, όπως καταγράφηκε οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αυξηµένη δακοπροσβολή λόγω έντονης πληθυσµιακής έκρηξης του δάκου την περίοδο του φθινοπώρου.
► Οι παρατεταµένα ευνοϊκές καιρικές συνθήκες θερµοκρασίας και σχετικής υγρασίας ενίσχυσαν την ταχύτατη ανάπτυξη υψηλών πληθυσµών του εντόµου.
► Οι προσβεβληµένοι ελαιόκαρποι παρέµειναν πάνω στα δέντρα µέχρι τη συγκοµιδή εφόσον δεν καταρρίφθηκαν από καιρικά φαινόµενα και αφού αφυδατώθηκαν έδιναν την εικόνα “µουµιοποιηµένου” καρπού που συγχέεται ως σύµπτωµα µε τα συµπτώµατα του µύκητα του γλοιοσπορίου. Τα πρώτα παραγόµενα ελαιόλαδα ήταν πολύ επιβαρυµένα καθώς προέρχονταν από έντονα προσβεβληµένους ελαιώνες µικρής κυρίως παραγωγής µε πρόωρη ωρίµανση.
► Διαπιστώθηκε πληθώρα µυκητολογικών προσβολών, οι περισσότερες δευτερογενείς. Η εκτεταµένη δακοπροσβολή τραυµάτισε πολλαπλά τους ελαιόκαρπους. Τα νύγµατα του δάκου αποτέλεσαν πύλες εισόδου για διάφορους µύκητες ορισµένοι εκ των οποίων συνδέονται µε ασθένειες της ελιάς και άλλοι σαπροφυτικοί. Καταγράφηκαν µύκητες που ανήκουν κυρίως στα γένη Camarosporium sp. (Ξερόβουλα ή Σαπόβουλα), Pseudocercospora sp.(Κερκόσπορα), Alternaria spp. (Αλτερνάρια), Colletotrichum spp. (Γλοιοσπόριο), Fusarium sp. (Φουζάριο), κ.α.
► Διευκρινίζεται ότι σε διαφορετικές κλιµατολογικές συνθήκες, οι µολύνσεις από τους µικροοργανισµούς αυτούς θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες όπως σε προηγούµενες περιόδους.
Επισηµαίνουµε ότι σε κανένα από τα δείγµατα που αναλύθηκαν δεν διαπιστώθηκε µακροσκοπικά ή µικροσκοπικά αυξηµένη παρουσία του µύκητα του γλοιοσπορίου έναντι άλλων µυκήτων, συνεπώς δεν αποτέλεσε αιτία υποβάθµισης του ελαιολάδου.
Είναι ένας µύκητας που λόγω κλιµατικών απαιτήσεων δεν ενδηµεί στο νησί µέχρι σήµερα.
► Οι ελαιώνες που παρέµειναν ασυγκόµιστοι διατηρούν σε διαχείµαση το δυναµικό της προηγούµενης χρονιάς (δάκος, μικροβιακές εστίες ).
Οι µυκητολογικές µολύνσεις στην ελιά αντιµετωπίζονται κατά κύριο λόγο την Άνοιξη µε επεµβάσεις για την προστασία της νέας βλάστησης και ξανά το φθινόπωρο, εποχές που οι µύκητες είναι ενεργοί.
Συµβουλεύεστε τα Τεχνικά µας Δελτία και µην προβαίνετε σε άκαιρες επεµβάσεις που σας επιβαρύνουν άσκοπα και ανατρέπουν την βιολογική ισορροπία του περιβάλλοντος.
Την περίοδο αυτή, του χειµώνα και µέχρι να εκπτυχθεί η νέα βλάστηση συστήνονται µόνο επεµβάσεις που αφορούν το βακτήριο της καρκίνωσης και την εξάλειψη λειχήνων και καπνιάς, θέµατα που αναπτύσσονται στο Τεχνικό ∆ελτίο Ελιάς Νο1., 30-01-2020.
► Για την επόµενη παραγωγική περίοδο συστήνεται γενικότερη µέριµνα λίπανσης και κλαδέµατος ώστε τα δέντρα να διατηρηθούν εύρωστα µε καλό αερισµό και φωτισµό του φυλλώµατος.
Μέσω ενός επιµεληµένου κλαδέµατος καρποφορίας ακόµη και στα δέντρα που δεν έγινε ελαιοσυλλογή θα αποµακρυνθεί µεγάλο µέρος των φυτοπαρασίτων.
Για να υπάρχει επάρκεια θρεπτικών στοιχείων σε συνεχή βάση µε σωστή λίπανση, θα πρέπει σε κάθε ελαιώνα να γίνονται τακτικές αναλύσεις εδάφους ή φυλλοδιαγνωστικής, σε κατάλληλο εργαστήριο.
