Ο Εξώασκος προσβάλλει κυρίως τα φύλλα, δευτερευόντως τους καρπούς και σπανίως τους βλαστούς και τα άνθη. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται με την έκπτυξη των φύλλων, νωρίς την άνοιξη.

Σε περιπτώσεις ασθενειών που προβάλλουν το λαιμό του δένδρου, συνιστάται η εκρίζωση και η καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων και ξερών δένδρων (να δοθεί προσοχή ώστε να αφαιρεθεί ολόκληρο το ριζικό σύστημα) και απολύμανση του εδάφους.

Πρόκειται για πρωτογενείς μολύνσεις την εποχή της έκπτυξης των νεαρών φύλλων. Σε περιπτώσεις έντονων προσβολών, προς αποφυγή σημαντικής αποφύλλωσης των δέντρων, συνιστάται η επιλογή της κατάλληλης δραστικής ουσίας.

Η περίοδος μεταξύ έναρξης βλάστησης και σχισίματος / πτώσης του κάλυκα αποτελεί μία περίοδο ιδιαίτερης ευαισθησίας για τις καλλιέργειες των πυρηνοκάρπων, κυρίως όσον αφορά σοβαρές ασθένειες, αλλά και εντομολογικούς εχθρούς.

Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και μέχρι την καρπόδεση η καλλιέργεια είναι ιδιαίτερα ευπαθής σε μία σειρά μυκητολογικών ασθενειών.

Την περίοδο αυτή τα δένδρα εξέρχονται από το στάδιο του ληθάργου. Οι επεμβάσεις κατά την περίοδο αυτή έχουν ως στόχο την μείωση των πληθυσμών των εντόμων και των αρχικών μολυσμάτων των μυκητολογικών και βακτηριολογικών ασθενειών.

Από παρατηρήσεις διαπιστώθηκε ότι οι πρώιμες ποικιλίες στις πρώιμες περιοχές βρίσκονται στο στάδιο της διάπαυσης/διόγκωσης των οφθαλμών.

Στο βλαστικό στάδιο της πτώσης των φύλλων ευνοείται η προσβολή των δέντρων από διάφορες μυκητολογικές ασθένειες, ανάλογα με τις επικρατούσες κλιματικές συνθήκες και το μικροκλίμα κάθε αγροτεμάχιου και από το έντομο του Ανθονόμου.

Σημαντικό μέτρο πρόληψης των ασθένειας είναι η εξαφάνιση των αρχικών εστιών μόλυνσης. Αυτό μπορεί να γίνει με τον καθαρισμό και την καταστροφή όλων των κλάδων που φέρουν έλκη, καθώς και των μουμιοποιημένων καρπών στα δέντρα και το έδαφος.

Κρίσιμες περίοδοι μόλυνσης: πολύ υγρές ή και βροχερές περίοδοι το φθινόπωρο και την άνοιξη.