Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος.

Εργαστήριο Φυτοπαθολογίας & Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας και Γεωργικής Φαρμακολογίας.

Πρόβλημα: 

Από πολυετή στοιχεία φυλλοδιαγνωστικών αναλύσεων σε οπωρώνες, προκύπτει ότι διαχρονικά υφίσταται εκτεταμένη ανεπάρκεια Βορίου, Ψευδαργύρου, Ασβεστίου ή και συνδυασμός αυτών στην ελληνική επικράτεια και σε μεγαλύτερο μάλιστα βαθμό στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία.

Η περίοδος μετά τη συγκομιδή και πριν την πτώση των φύλλων είναι μία από τις καλύτερες περιόδους για την πρόσληψη αζώτου και καλίου από τους αμπελώνες, στην περίπτωση όμως που η υπερβολική βλαστική ανάπτυξη αλλά και η περιεκτικότητα σε κάλιο των καρπών δεν είναι ένα θέμα που μας απασχολεί.

Τα ακτινίδια συγκομίζονται την περίοδο τέλη Οκτωβρίου έως και τον Δεκέμβριο, ενώ υπάρχουν και πιο πρώιμες ποικιλίες. Ταυτόχρονα με τη συγκομιδή των καρπών απομακρύνονται από το φυτό σημαντικές ποσότητες μακρο- και μικρο- θρεπτικών, η αναπλήρωση των οποίων είναι πολύ σημαντική για την απόδοση του φυτού την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Ξεκινά σιγά-σιγά η συγκομιδή του βαμβακιού. Η συλλογή γίνεται με βαμβακοσυλλεκτικές μηχανές και στη συνέχεια το σύσπορο βαμβάκι (οι ίνες με τους σπόρους) μεταφέρεται στα εκκοκιστήρια για αποθήκευση, σε αεριζόμενες αποθήκες και σύμφωνα με την ποιότητά του, μέχρι την εκκόκισή του με ειδικές εκκοκιστικές μηχανές.

Το ελληνικό βαμβάκι είναι ένα από τα σημαντικότερα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας και τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει σημαντική θέση στη διεθνή αγορά.

Ενημέρωση των βαμβακοπαραγωγών για τις απαραίτητες μετασυλλεκτικές καλλιεργητικές επεμβάσεις στα βαμβακοχώραφα και την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του Πράσινου και του Ρόδινου σκουληκιού.

Την περίοδο αυτή η καλλιέργεια της ροδακινιάς βρίσκεται στο στάδιο της πλήρης ωρίμανσης, ενώ αρκετές ποικιλίες έχουν ήδη συγκομισθεί και οι καρποί βρίσκονται σε ψυγεία-αποθήκες.

Η ασθένεια προκαλείται από τους μύκητες Monilinia laxa, Monilinia fructigena και Monilinia fructicola.  Τα παθογόνα διαχειμάζουν σε μουμιοποιημένους καρπούς ή σε έλκη κλάδων με τη μορφή μυκηλίου. Την άνοιξη από το διαχειμάζον μυκήλιο παράγονται κονίδια τα οποία μολύνουν τα άνθη, από το στίγμα του υπέρου ή τους ανθήρες, προκαλώντας τις πρωτογενείς μολύνσεις.

Η συνήθης λιπαντική αγωγή για το άζωτο (Ν) είναι κυρίως η εφαρμογή του την άνοιξη. Αυτό το Ν βοηθά να έχουμε εντονότερη βλάστηση την άνοιξη με πολύ αρνητικό αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως περισσότερες προσβολές από ασθένειες και εχθρούς, λιγότερη τελική καρπόδεση, περισσότερη σκίαση και ανταγωνισμό μεταξύ αναπτυσσόμενων βλαστών και καρπών, άρα λιγότερα άνθη την επόμενη χρονιά, περισσότερο κλάδεμα, κ.λπ.