Οι κίνδυνοι προσβολής των καρπών στους χώρους αποθήκευσης είναι πολλοί.

Δύο από τις σημαντικότερες μετασυλλεκτικές ασθένειες είναι η σήψη των καρπών από Μονίλια και από μύκητες του γένους Rhizopus.

Μονίλια

Η Μονίλια προκαλείται από του μύκητες Monilinia laxa, Monilinia fructigena και Monilinia fructicola.

Η μόλυνση ξεκινά πάνω στο δέντρο αρχικά με προσβολή των άνθεων και επεκτείνεται στους καρπούς, κυρίως σε αυτούς που φέρουν μικροτραύματα.

Πραγματοποιείται από κονίδια που μεταφέρονται στους φυτικούς ιστούς με τη βοήθεια του ανέμου, του νερού ή/και από έντομα. Υγρός και μάλλον θερμός καιρός κατά την ωρίμανση των καρπών ευνοεί την προσβολή τους (ιδιαίτερα αν υπήρξαν εντομολογικές προσβολές τους), όπως και συγκομιδή με υγρό καιρό.

Ο βροχερός καιρός κατά τη συγκομιδή σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη της ασθένειας κατά τη διάρκεια της εμπορίας των καρπών.

Υψηλός κίνδυνος μόλυνσης υπάρχει κατά τη συγκομιδή και μέχρι τη ψύξη των καρπών σε θερμοκρασία κοντά στους 0^oC.

Μύκητες του γένους Rhizopus

Ο μύκητας Rhizopus stolonifer επιβιώνει στο χώμα του «δαπέδου» του οπωρώνα και μπορεί εύκολα να προσβάλει συγκομιζόμενους ή συσκευαζόμενους καρπούς.

Ο μύκητας αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες από 6^οC έως 30^οC με ιδανικές τις 22-28^οC και σε συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας.

Οι καρποί προσβάλλονται περισσότερο όταν είναι ώριμοι, τον μήνα της συγκομιδής, ιδίως αν φέρουν κάποιο μικροτραύμα.

Η μόλυνση πραγματοποιείται από σποριαγγειοσπόρια που αφθονούν στον αέρα κυρίως αν η συγκομιδή γίνεται υπό βροχή.

Στους προσβεβλημένους καρπούς από Μονίλια αρχικά εμφανίζεται καστανή κυκλική κηλίδα η οποία ξεκινά από κάποιο σημείο τραυματισμού ή προσβολής από έντομο και με υγρές συνθήκες σχηματίζονται τα σπόρια των παθογόνων.

Οι καρποί αφυδατώνονται, ζαρώνουν και τελικά ξηραίνονται και μουμιοποιούνται.

Στους προσβεβλημένους καρπούς από μύκητες Rhizopus αρχικά εμφανίζεται καστανή, κυκλική ως ακανόνιστη, υδατώδης κηλίδα που διαχωρίζεται εύκολα από τον υγιή ιστό. Ο σηπόμενος καρπός σύντομα αναδίδει οσμή γλυκιάς ζύμωσης. Στην επιφάνεια του σηπόμενου ιστού αναπτύσσεται λευκό-λευκογκρίζο μυκήλιο και οι καρποφορίες του μύκητα ως μαύρη εξάνθηση.

Και στις δύο περιπτώσεις καρποί που εκδήλωσαν συμπτώματα μετά τη συγκομιδή και εφόσον οι συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας το επιτρέπουν μπορεί να μεταδώσουν τη μόλυνση σε άλλους καρπούς με τους οποίους έρχονται σε επαφή, ευρισκόμενοι στην ίδια συσκευασία, σχηματίζοντας φωλιές προσβολής.

Oι ωριμάζοντες καρποί πρέπει να ψεκάζονται ενόψει βροχής λίγο πριν.

Συγκομιδή Καρπών

Κατά τη συγκομιδή των καρπών θα πρέπει απορρίπτονται και να απομακρύνονται οι ήδη προσβεβλημένοι/μουμιοποιημένοι καρποί, να αποφεύγονται τραυματισμοί των υγιών και να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, τα κιβώτια μεταφοράς να είναι καθαρά και απολυμασμένα, οι καρποί να πλένονται, εφόσον επιτρέπετε, με κατάλληλα απολυμαντικά (υποχλωριώδες ασβέστιο ή νάτριο, ορθοφαινυλφαινολικό νάτριο, όζον) και να αποθηκεύονται γρήγορα σε συνθήκες επαρκώς χαμηλής θερμοκρασίας (κάτω των 4,5-5^οC) ή να εφαρμόζεται υδρόψυξη του προϊόντος.

Για παράδειγμα το όζον προκαλεί

• το θάνατο και την αδυναμία βλάστησης των σπορίων των μυκήτων,
• παρεμποδίζει τη μυκηλιακή ανάπτυξη και τη σποροποίηση των παθογόνων πάνω στους καρπούς

με αποτέλεσμα να αποτρέπεται η μετάδοση της ασθένειας από καρπό σε καρπό (δημιουργία φωλιών μόλυνσης).