Κατεργασίες εδάφους
Είναι από τις σημαντικότερες καλλιεργητικές επεμβάσεις. Πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή, όταν το χώμα είναι στο ρώγο του. Είναι καλύτερα, πολλές φορές, αν αποφύγουμε κάποια κατεργασία, παρά να γίνει σε υγρό χωράφι και να ζυμωθεί το χώμα. Η ζημιά που προκαλείται στη δομή του εδάφους, ιδίως από υγρό όργωμα, μπορεί να ακολουθεί την καλλιέργεια όλο το καλοκαίρι (καχεξία – κιτρινάδα των φυτών κλπ).
Πολύ ωφέλιμο είναι το εδαφοσχίσιμο (σε πραγματικό βάθος κατεργασίας μεγαλύτερο από 50-60 εκατοστά), κάθε 4-5 χρόνια. Σε χρονιές που το φθινόπωρο δεν έχει πολλές βροχές και τα χωράφια είναι στεγνά μετά την συγκομιδή, δεν πρέπει να χάνουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτή την πολύ σημαντική επέμβαση.
Λίπανση
Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να προηγηθεί εδαφολογική ανάλυση. Οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν την αναγκαιότητα και να φροντίζουν να κάνουν αυτή την «ακτινογραφία» των χωραφιών τους.
Όταν δεν υπάρχει εδαφολογική ανάλυση, προτείνουμε μια γενική λίπανση που θα δώσει στο έδαφος άζωτο σε μεγαλύτερη αναλογία (10-12 μονάδες), φώσφορο (5-6 μονάδες) και κάλιο (5-6 μονάδες). Για να εφαρμοσθούν αυτές οι μονάδες, χρησιμοποιούνται σύνθετα λιπάσματα που έχουν αναλογία αζώτου, φωσφόρου και καλίου 2-1-1 περίπου (όπως 20-10-10, 18-8-8, 18-9-6 και άλλα παρόμοια), σε ποσότητα 40-60 κιλών/στρέμμα.
Από την ποσότητα αυτή:
Το μικρότερο μέρος της εφαρμόζεται στη σπορά (κατά προτίμηση γραμμικά). Η υπόλοιπη, μεγαλύτερη ποσότητα, πρέπει να εφαρμόζεται στο τελευταίο σκαλιστήρι (τέλη Ιουνίου), ώστε να είναι κοντά στην εποχή των μεγάλων απαιτήσεων της καλλιέργειας – από τις αρχές Αυγούστου και μετά, όταν το βαμβάκι καταναλώνει το 70% περίπου του αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Την επιφανειακή αζωτούχο λίπανση πρέπει να την αποφεύγουμε στο βαμβάκι, για την αποφυγή ανεπιθύμητης βλαστικής ανάπτυξης. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (υποβοήθηση του ξεκινήματος κακοφυτρωμένων φυτών, ή σε πολύ φτωχά χωράφια πρέπει να εφαρμόζεται).
Αξίζει να επισημάνουμε εδώ, ότι η υπερβολική μείωση ή και παράλειψη της λίπανσης, στην οποία έχουν παρασυρθεί πολλοί βαμβακοπαραγωγοί, είναι αντιοικονομική συμπεριφορά, αφού χάνουν πολλαπλάσια από την μείωση της παραγωγής, από όσα «κερδίζουν» με την μείωση της λιπαντικής δαπάνης. Είναι κρίμα να κοπιάζουν και να κάνουν τόσα έξοδα όλο το καλοκαίρι (σπορά, σπόροι, ζιζανιοκτόνα, ανασχετικά, αποφυλλωτικά, σκαλίσματα, ποτίσματα) και να κάνουν «οικονομία» στην «τροφή», που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για καλές αποδόσεις.
Από την στιγμή που καλλιεργούμε βαμβάκι, είναι απαραίτητο και συμφέρον να κάνουμε την σωστή, επαρκή λίπανση.
Ζιζανιοκτονία
1. Ενσωμάτωση
- Νeoflan 600WG | 150γρ δραστικής ουσίας το στρέμμα
- Pendimethalin | 130 έως 200 γρ δραστικής ουσίας το στρέμμα (χρησιμοποιέιται και μετασπαρτικά)
2. Μετασπαρτικά
- Fluometuron | 125 έως 200gr δραστικής ουσίας το στρέμμα
- Metolachlor | 100 έως 130gr δραστικής ουσίας το στρέμμα
- Axion combi (Pendimethalin + Terbuthylazine) | 400 κ.ε. σκευάσματος το στρέμμα (600 κ.ε. για αγριάδα)
Ο ψεκασμός των ζιζανιοκτόνων είναι καλό να γίνεται βράδυ, που οι συνθήκες είναι, συνήθως, ευνοϊκότερες για την καλύτερη αποδέσμευση του ζιζανιοκτόνου στο επιφανειακό στρώμα του εδάφους (μικρότερη εξάτμιση κλπ).
Σπορά
Ποσότητα σπόρου: 1,7 – 2,0 κιλά περίπου το στρέμμα
Αποστάσεις σποράς: Ανά 5 ως 6 εκατοστά περίπου. Αραιότερα σπέρνουμε στα χωράφια που το βαμβάκι παίρνει ύψος.
Προσοχή στο βάθος της σποράς. ΟΧΙ ΒΑΘΕΙΑ. Το σωστό είναι 3 με 4 εκατοστά – δυ δάχτυλα περίπου.
Βαθιά σπορά οδηγεί τις περισσότερες φορές σε επανασπορά.
Ο σβωλοδιώτης της σπαρτικής να μην ανοίγει αυλάκι (ψάχνοντας της υγρασία βρίσκουμε της επανασπορά), γιατί:
Α) απομακρύνεται μαζί με το χώμα και το ενσωματωμένο ζιζανιοκτόνο και φυτρώνουν ζιζάνια στη γραμμή σποράς και
Β) αν μετά την σπορά πέσουν βροχές, δημιουργείται μέσα στο αυλάκι υπερβολική υγρασία που προκαλεί σάπισμα του σπόρου και αργότερα των μικρών φυτών. Επίσης, το χώμα που παρασύρεται σε αυτή την περίπτωση, από τις πλευρές του αυλακιού, μεγαλώνει το βάθος σποράς και δυσκολεύει το φύτρωμα.
ΤΑ ΤΡΙΑ «ΟΧΙ» ΤΗΣ ΣΠΟΡΑΣ:
- ΟΧΙ βαθειά
- ΟΧΙ αυλάκι από το σβωλοδιώχτη,
- ΟΧΙ όλο το βασικό λίπασμα στη σπορά
Εντομοκτόνα εδάφους – Φυτοπροστασία
Η εφαρμογή των κοκκωδών εντομοκτόνων εδάφους παρέχει προστασία από τον σιδηροσκώληκα. Ως γνωστόν, δεν είναι πλέον δυνατή η χρησιμοποίηση βαμβακόσπορου επενδυμένου με εντομοκτόνα.
Η προστασία των ωφέλιμων εντόμων και η βιολογική ισορροπία, θα πρέπει να αποτελούν πρωταρχικό μέλημα για κάθε καλλιεργητή βαμβακιού, από το φύτρωμα και μετά. Βασικός στόχος του ενημερωμένου βαμβακοπαραγωγού είναι να αποφύγει τους άσκοπους ψεκασμούς και να φτάσει στον Αύγουστο χωρίς εντομοκτόνα. Να «γεμίσει» το χωράφι του με ωφέλιμα έντομα, για να αντιμετωπίσει με επιτυχία την επικίνδυνη γενιά του πράσινου σκουληκιού για τον Αύγουστο.
Αντιμετώπιση Σηψιρριζιών
Το βαμβάκι είναι ευαίσθητο στις σηψιρριζίες. Εντονότερα προσβάλλεται όταν φυτρώνει σε συνθήκες μεγάλης υγρασίας και χαμηλών θερμοκρασιών.
Με σκαλιστήρια αερίζουμε το έδαφος και προλαβαίνουμε το σάπισμα των σπόρων ή των μικρών βαμβακόφυτων. Τα σκαλίσματα μπορούν, κάποιες φορές, να γίνουν και πριν το φύτρωμα. Όταν ισχυρές βροχοπτώσεις έχουν ήδη δημιουργήσει έντονη κρούστα στο έδαφος – σε αυτές τις περιπτώσεις και η ίδια η ανατάραξη που προκαλείται στο έδαφος από το σκαλιστήρι, βοηθά στο φύτρωμα, μέσα από τις ρωγμές που δημιουργούνται στην κρούστα.
Σημαντική βοήθεια προσφέρει και η εφαρμογή, με ψεκασμό, αυξινών (ΑΤΟΝΙΚ και παρόμοιων), που μπορεί να γίνει νωρίτερα από το σκαλιστήρι (μόλις καταστεί δυνατή η κυκλοφορία του τρακτέρ – ψεκαστικού μέσα στο υγρό χωράφι. Κερδίζουμε έτσι την επιβίωση πολλών φυτών, πριν έλθει η ουσιαστική βοήθεια του σκαλιστηριού.
Ανάσχεση (σταμάτημα) της Υπερβολικής Ανάπτυξης
Σε χωράφια που παίρνουν υπερβολικό ύψος, η εφαρμογή ανασχετικών αποτελεί μια πολύ σημαντική επέμβαση. Σε αυτά τα χωράφια, παράλειψη ή καθυστέρηση στην εφαρμογή τους οδηγεί σε ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, που οψιμίζει και μειώνει (δραματικά πολλές φορές) την παραγωγή. Το κλειδί για πετυχημένο σταμάτημα της ανάπτυξης, είναι η έγκαιρη πρώτη επέμβαση, όταν τα φυτά είναι ακόμη μικρά (40-50 εκατ.). Αν αργήσουμε, η πιθανότητα επιτυχίας είναι πολύ μικρή, αλλά θα στοιχίσει και ακριβότερα , αφού θα απαιτηθούν μεγάλες δόσεις ανασχετικών.
Μετά την πρώτη επέμβαση και ανάλογα με τον καιρό και την εμφάνιση της βαμβακοφυτείας, μπορεί να χρειαστεί δεύτερη και Τρίτη εφαρμογή.
Τα ανασχετικά προκαλούν συνήθως συμπτώματα δίψας στα φυτά και επομένως θα χρειαστούν πότισμα νωρίτερα, από ότι θα χρειάζονται χωρίς την εφαρμογή τους.
Το αν όμως θα γίνει τελικά άρδευση και πότε, μετά την εφαρμογή ανασχετικών, θα εξαρτηθεί από το χωράφι και τον καιρό. Η άποψη ανασχετικό και αμέσως πότισμα δεν είναι σωστή.
Ποτίσματα
Είναι από τις κρισιμότερες καλλιεργητικές επεμβάσεις. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γίνονται στην ώρα τους και με τη σωστή δόση, προκειμένου να υπηρετηθεί ο βασικός άξονας στην καλλιέργεια του βαμβακιού, που είναι η υπερβολική ισορροπία μεταξύ βλαστικής ανάπτυξης και καρποφορίας.
Πρόωρα πότισματα οδηγούν σε ανεπιθύμητη, υπερβολική βλαστική ανάπτυξη και οψίμηση της παραγωγής, ενώ καθυστέρηση τους προκαλεί σταμάτημα της ανάπτυξης αλλά και πτώση χτενιών και καρυδιών. Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε μείωση της παραγωγής και υποβάθμιση της ποιότητας. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, ο βαμβακοκαλλιεργητής να μάθει να ξεχωρίζει πότε το χωράφι του θέλει πότισμα.
Ποτίσματα Φυτρώματος
Αποτελούν ιδιαίτερη περίπτωση και χρειάζεται προσοχή στη δόση του νερού και στην λήψη απόφασης για επανάληψη τους. Η ποσότητα του νερού πρέπει να είναι τόση, όση χρειάζεται για να δώσει στο έδαφος την αναγκαία για την βλάστηση του σπόρου υγρασία, χωρίς να δημιουργεί όμως συνθήκες υπερβολικής υγρασίας, που όπως προαναφέρθηκε είναι πολύ επικίνδυνες για εκδήλωση συψιρριζιών. Αν οι περισσότεροι σπόροι βρίσκονται σε υγρασία, είναι καλό να περιμένουμε να φυτρώσουν και μετά να ποτίσουμε. Αξίζει επίσης, να τονισθεί ο αυξημένος κίνδυνος δημιουργίας έντονης κρούστας, όταν χρησιμοποιείται πολυμπέκ στο πότισμα φυτρώματος.
Για να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα (για το οποίο πολλοί είναι ανυποψίαστοι), πρέπει να χρησιμοποιούνται μικρότερα μπεκ και η ποσότητα του νερού να είναι περιορισμένη. Έτσι, πολλές φορές επιβάλλεται να γίνουν δυο γρήγορα, ελαφρά ποτίσματα – περάσματα με το πολυμπεκ, παρά ένα με μεγαλύτερη δόση.
Διαρκές μέλημα των βαμβακοπαραγωγών πρέπει να αποτελεί η καλή διαχείριση και η αποφυγή σπατάλης του αρδευτικού νερού. Στα πλαίσια και του σχεδίου δράσης για τη μείωση της νιτρορρύπανσης, πρέπει να προσέχουμε η δόση τους αρδευτικού νερού σε κάθε πότισμα να είναι τόση, όση μπορεί αν συγκρατήσει το έδαφος, ώστε να αποτρέπονται η απορροή ή η βαθιά διήθηση που ρυπαίνουν με νιτρικά τα νερά.
