Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει, θα πρέπει αρχικά να εξετάσουμε τους διαφόρους τύπους γιγάρτων (σπερμάτων).
1. Κανονικά γίγαρτα
Είναι τα γίγαρτα που προκύπτουν από κανονική γονιμοποίηση και αποτελούνται από ένα εξωτερικό και λεπτό κάλυμμα, από ένα εσωτερικό σκληροποιημένο, από το έμβρυο και την αλβουμίνη.
Τα κανονικά γίγαρτα αντέχουν στη θραύση εάν αυτά πιεστούν με τα δάχτυλα και εμβαπτιζόμενα σε νερό, βυθίζονται στον πυθμένα. Βλαστάνουν κανονικά.
2. Κενά (χωρίς έμβρυο) κύτταρα
Τα γίγαρτα αυτά έχουν κανονική εξωτερική εμφάνιση, αλλά η αλβουμίνη τους στερείται εμβρύου. Επίσης κατά την εμβάπτισή του σε νερό, επιπλέουν και σπάνε εάν πιεστούν. Δεν μπορούν να βλαστήσουν και αν κάποια στιγμή μπορέσουν, τα φυτά που προκύπτουν είναι πολύ αδύναμα.
3. Στενοσπερμοκαρπικά γίγαρτα
Αυτά τα γίγαρτα αποτελούνται από ένα υποτυπώδες έμβρυο χωρίς καλύμματα ή σε ορισμένες περιπτώσεις με μαλακά καλύμματα τα οποία σπάζουν εύκολα με την πίεση των δακτύλων. Ίχνη αλβουμίνης μπορεί να υπάρξουν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της περίπτωσης είναι η Σουλτανίνα.
4. Παρθενοκαρπία ή απυρηνία (απουσία σπερμάτων)
Η απουσία γιγάρτων μπορεί να είναι τυχαία ή φυσιολογική. Στην περίπτωση της τυχαίας απυρηνίας, ποικιλίες που κανονικά φέρουν γίγαρτα, για κάποιο λόγο ένα μεγάλο ή μικρό ποσοστό των ραγών τους δεν έχει γίγαρτα. Στην ουσία αναφερόμαστε σε περιπτώσεις μικρορραγίας.
Οι αγίγαρτες ράγες παραμένουν μικρές, σφαιρικές, ωριμάζουν κανονικά, είναι πλουσιότερες σε σάκχαρα και φτωχότερες σε οξέα.
Στην περίπτωση τώρα που η παρθενοκαρπία είναι φυσιολογική, αυτή έχει εμφανιστεί από μετάλλαξη στις καλλιεργούμενες ποικιλίες οι οποίες δεν μπορούν να πολλαπλασιασθούν παρά μόνο αγενώς.
Δύο κύριοι τύποι απυρηνίας είναι της Κορνθιακής και της Σουλτανίνας
► Απυρηνία τύπου Κορινθιακής σταφίδας.
Η απυρηνία οφείλεται σε ελαττωματική ωοθήκη οπότε και αδυναμία πραγματοποίησης της γονιμοποίησης.
Για ικανοποιητική καρπόδεση είναι απαραίτητη η εφαρμογή των κατάλληλων φυτορρυθμιστικών σκευασμάτων και της πρακτικής της χαραγής.
► Απυρηνία τύπου Σουλτανίνας
Σε αυτήν την περίπτωση, οι ράγες περιέχουν πολύ μικρά και μαλακά γίγαρτα. Σε αυτήν την περίπτωση η γονιμοποίηση γίνεται κανονικά άλλα το έμβρυο στην πορεία εκφυλίζεται.
Και εδώ είναι απαραίτητη η εφαρμογή ορμονών καθώς και η πρακτική της χαραγής ώστε να αυξηθεί ικανοποιητικά το μέγεθος των ραγών.
5. Μικρορραγία (απυρηνία οφειλόμενη σε ατύχημα, ανισορραγία)
Παρουσία μικρών αγίγαρτων ραγών ανάμεσα σε εγγίγαρτες. Κύρια αιτία ατής της μη φυσιολογικής κατάστασης είναι η απώλεια της βλαστικότητας της γύρης.
