Τα φυτά χρειάζονται απαραίτητα θρεπτικά  συστατικά από το έδαφος για να αναπτυχθούν και να καρποφορήσουν. Όπως ακριβώς και στους ανθρώπους, αν δεν λάβουν τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία θα επηρεαστούν σημαντικά όλες οι λειτουργίες του φυτού.

Οι εφαρμογές αζώτου στην καλλιέργεια συνδέονται πάντα με τις απώλειες αζώτου (Ν) στο περιβάλλον. Η πρόσληψη αζώτου (Ν) από το φυτό είναι μη σταθερή και εξαρτάται από το στάδιο ανάπτυξης της καλλιέργειας.

Η πατάτα είναι μια από τις πλέον απαιτητικές σε θρεπτικά στοιχεία καλλιέργειες, αφού σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αναπτύσσει πλούσια βλάστηση και δίνει μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις σε σύγκριση με άλλες καλλιέργειες.

Μετά τη συγκομιδή και πριν την πτώση των φύλλων, για αποθησαύριση ώστε να είναι διαθέσιμα στους οφθαλμούς από νωρίς την επόμενη άνοιξη αλλά και για καλή ανάπτυξη της ρίζας και για ξυλοποίηση-σκληραγώγηση των κληματίδων ενόψει του χειμώνα

Η καλλιέργεια της καρυδιάς  αυτή την περίοδο βρίσκεται στο στάδιο του λήθαργου. Με την απαιτούμενη προσοχή στο κλάδεμα και τη λίπανση, αλλά και τη λήψη βασικών προληπτικών μέτρων, μπορούν να περιοριστούν σοβαρά φυτοπροστατευτικά προβλήματα και να μεγιστοποιηθεί η παραγωγή.

Κατά την εγκατάσταση μιας καλλιέργειας μπορεί να γίνουν πολλά λάθη τα οποία τις περισσότερες φορές είναι μη αναστρέψιμα. Παρακάτω θα συζητήσουμε την περίπτωση της καλλιέργειας του αραβόσιτου και προτεινόμενες πρακτικές για μια καλή εκκίνηση της καλλιέργειας.

Η τρέχουσα περίοδος (στάδιο λήθαργου) θεωρείται ιδανική για τη λίπανση, όσο και για το κλάδεμα των δένδρων. Παράλληλα, η λήψη κάποιων βασικών, προληπτικών κυρίως μέτρων, μπορεί να περιορίσει σοβαρά φυτοπροστατευτικά προβλήματα της ερχόμενης καλλιεργητικής περιόδου.

Οι χουμικές ουσίες αντιπροσωπεύουν το ευρέως διαδεδομένο οργανικό υλικό της φύσης. Είναι πλέον γνωστές οι ευεργετικές ιδιότητες των χουμικών ουσιών στη φυσιολογία των φυτών.

Οι ωκεανοί είναι εξαιρετικά πλούσιοι σε μεταλλικά στοιχεία και θρεπτικά συστατικά. Στη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, τεράστιες ποσότητες μεταλλικών στοιχείων καταλήγουν σε ποτάμια, λίμνες και θάλασσες.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να αυξηθεί κατά περισσότερο από ένα τρίτο έως το 2050. Αυτό σημαίνει ότι η ζήτηση της αγοράς για τρόφιμα θα συνεχίσει να αυξάνεται.