Όπως όλα τα οπωροφόρα δέντρα έτσι και η κερασιά χρειάζεται τους επικονιαστές για να συμβάλλουν στη διασταυρούμενη επικονίαση και εν γένει στη παραγωγή των καρπών. Οι διαφορετικές ποικιλίες κερασιών μπορούν να βοηθήσουν στην συγκεκριμένη διαδικασία με τη βοήθεια των μελισσών, οι οποίες μεταφέρουν τη γύρη από ποικιλία σε ποικιλία. Για να πετύχουμε το μέγιστο δυνατό βαθμό της επικονίασης είναι ανάγκη να εφαρμόσουμε τη φύτευση διαφορετικών ποικιλιών κερασιάς σε διαφορετικές σειρές. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, μπορείτε να βάλετε διαφορετικές ποικιλίες στην ίδια σειρά, αλλά αυτό μπορεί να δυσκολέψει τη συγκομιδή. Στην πραγματικότητα, το σύστημα φύτευσης βοηθάει το έργο των μελισσών κατά την επικονίαση, όπως υποστηρίζει και η Julia Osterman, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Ecology and Evolution.
Πώς τα διαφορετικά είδη μελισσών επιτυγχάνουν την αύξηση της παραγωγής;
Μέσα από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με Γερμανούς ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Martin Luther Halle-Wittenberg, η Julia Osterman διαπίστωσε ότι όταν στον οπωρώνα υπήρχαν περισσότερα από ένα είδη μελισσών, τα δέντρα παρήγαγαν περισσότερα κεράσια.
Μετά από εφαρμογή της έρευνας σε 17 οπωρώνες κερασιών στην ανατολική Γερμανία διαπιστώθηκε ότι η ύπαρξη τουλάχιστον δύο είδη μελισσών Mason (Osmia spp.) αύξησε το ποσοστό γονιμοποίησης. Το ποσοστό γονιμοποίησης των ανθέων στους συγκεκριμένους οπωρώνες έφτασε το 70%. Αντιθέτως σε όσους οπωρώνες υπήρχε μόνο ένα είδος μέλισσας το ποσοστό γονιμοποίησης δεν ξεπέρασε το 20%.
Το γεγονός ότι επιλέχθηκαν δύο είδη μελισσών (Mason) συνδέεται με τη θερμοκρασία κατά την άνθιση της κερασιάς (σε ορισμένες περιπτώσεις η θερμοκρασία είναι χαμηλή) το ένα είδος μέλισσας επιβίωνε σε υψηλότερες θερμοκρασίες ενώ το άλλο σε χαμηλότερες. Όταν ήταν ενεργά και τα δύο είδη μελισσών παρατηρήθηκε απότομη αύξηση της καρποφορίας.
Η ερευνήτρια Julia Osterman υποστηρίζει ότι η παρουσία πολλών ειδών μελισσών επηρεάζει τη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής τους με αποτέλεσμα να μεταπηδούν από σειρά σε σειρά πιο συχνά και έτσι να επιτυγχάνεται περισσότερη διασταυρούμενη επικονίαση. Βέβαια το μόνο σαφές αυτή τη στιγμή είναι πως η ύπαρξη περισσότερων ειδών μέλισσας σε οπωρώνες μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα στις κερασιές.
Φυσικά, αυτά είναι πολύτιμα δεδομένα για τους καλλιεργητές κερασιών που μπορούν να προσελκύσουν άγριες μέλισσες στους οπωρώνες τους με τη δημιουργία τεχνητών «φωλιών».
Οι άγριες μέλισσες είναι «μοναχικές» και δεν παράγουν μέλι σε κηρήθρες όπως οι μέλισσες. Επικεντρώνονται περισσότερο στη συλλογή γύρης για να ταΐσουν τους απογόνους τους. Τους αρέσει να εισέρχονται σε χώρους σε σχήμα σωλήνα όπου μπορούν να βάλουν τα αυγά τους. Οι παραγωγοί μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτή την ιδιότητα τους και να δημιουργήσουν φωλιές τοποθετώντας μπαμπού ή ξύλο με τρύπες σε διάφορα σημεία του οπωρώνα.
Παρόμοια αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί σε οπωρώνες αμυγδάλων και το επόμενο βήμα της έρευνας είναι να διερευνήσει εάν αυτό το φαινόμενο ισχύει και σε άλλα οπωροφόρα δέντρα, καθώς και να προσδιορίσει ακριβώς πώς τα δύο είδη μελισσών επηρεάζουν το ένα το άλλο.
Πηγή: Julia Osterman, Frances Benton, Sara Hellström, Meike Luderer‐Pflimpfl, Ann‐Kathrin Pöpel‐Eisenbrandt, Bilyana Stoykova Wild, Panagiotis Theodorou, Christin Ulbricht, Robert J. Paxton. Mason bees and honey bees synergistically enhance fruit set in sweet cherry orchards. Ecology and Evolution, 2023
