Ο Πυρηνοτρήτης, Prays oleae, ολοκληρώνει τρεις γενιές το έτος, η πρώτη εξελίσσεται στα άνθη (ανθόβια), η δεύτερη στους καρπούς (καρπόβια) και η τρίτη στα φύλλα (φυλλόβια). Την περίοδο αυτή η πτήση των ενήλικων της ανθόβιας γενιάς βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι προνύμφες προκαλούν ζημιές στα άνθη, ενώ τα ενήλικα της γενιάς αυτής εμφανίζονται την περίοδο Ιουνίου-Ιουλίου και ωοτοκούν στους νεαρούς καρπούς και ιδίως στον κάλυκα. Οι νεαρές προνύμφες (2η γενιά) προσβάλουν τους καρπούς, ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους και νυμφώνονται στα φύλλα ή ακόμη και στο έδαφος. Τα ενήλικα εμφανίζονται από τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο και γεννούν τα αυγά της φυλλόβιας γενεάς (3η) πάνω στα φύλλα. Οι εκκολαπτόμενες προνύμφες ανοίγουν στοές στα φύλλα όπου διαχειμάζουν. Το έντομο προσβάλει τα φύλλα, τα άνθη και τους καρπούς της ελιάς. Η πιο μεγάλης οικονομικής σημασίας ζημιά στην παραγωγή προκαλείται από την προσβολή των καρπών, ενώ η προσβολή των φύλλων ή/και των άνθεων δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω του ότι ένα ποσοστό 5% των ανθέων δίνει ικανοποιητική καρπόδεση.
Η Μαργαρόνια της ελιάς, Palpita unionalis ή Margaronia unionalis, ολοκληρώνει 4-5 γενιές το χρόνο. Η πρώτη πτήση του εντόμου έχει ξεκινήσει. Τα ενήλικα συζευγνύονται και τα θηλυκά αποθέτουν τα αυγά στα νεαρά φύλλα. Τον Ιούνιο οι νεοεκκολαπτόμενες προνύμφες εγκαθίστανται στα φύλλα με τα οποία τρέφονται ενώνοντάς τα με μετάξινα νήματα προκαλώντας φυλλόπτωση, ενώ μπορεί να προσβάλουν και τα κλειστά άνθη, τους μίσχους των φύλλων και τους πράσινους καρπούς δημιουργώντας φαγώματα ακανόνιστου σχήματος. Έντονη προσβολή των καρπών παρατηρείται αργότερα κατά τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.
Η ελιά προσβάλλεται από ακάρεα της οικογένειας Eriophyidae (Aceria oleae, Aculus olearius, Oxycenus maxwelli). Διαχειμάζουν ως ενήλικα θηλυκά στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Τα θηλυκά, στην αρχή της άνοιξης τρέφονται στους οφθαλμούς και στα νέα φύλλα όπου και τοποθετούν τα αυγά τους. Την περίοδο αυτή έχουν ξεκινήσει οι μετακινήσεις των ακάρεων από τις θέσεις διαχείμασης στις νέο-σχηματιζόμενες ταξιανθίες και μετά στους νεαρούς καρπούς, όπου συνεχίζουν την ανάπτυξή τους. Στους καρπούς εγκαθίστανται κατά μήκος του ποδίσκου, μεταξύ του ποδίσκου και του καρπού και κάτω από τη στεφάνη του καρπού και παραμένουν εκεί ως τις αρχές του Ιουνίου. Έπειτα επιστρέφουν στα φύλλα όπου εγκαθίστανται και διατρέφονται, μέχρι τη διαχείμασή τους. Τα ακάρεα προκαλούν παραμορφώσεις στα φύλλα και στους καρπούς ή ακόμη και ανάσχεση της βλάστησης, όμως σπάνια προκαλούνται σοβαρές ζημιές.
Την περίοδο αυτή σε φύλλα και βλαστούς μπορεί να παρατηρηθεί η παρουσία κοκκοειδών (Saissetia oleae, Aspidiotus nerii, Parlatoria oleae, Pollinia pollini κ.ά). Πρόκειται για έντομα το σώμα των οποίων καλύπτεται από σκληρό ασπίδιο. Ολοκληρώνουν 1-3 ή και 4 γενιές το χρόνο οι οποίες αλληλοκαλύπτονται και προκαλούν εξασθένιση του δέντρου ρουφώντας τους χυμούς του, κηλίδες και παραμόρφωση των καρπών, ενώ λόγω των άφθονων μελιτωδών εκκριμάτων που παράγουν και της καπνιάς που αναπτύσσεται πάνω σε αυτά, σε σοβαρή προσβολή μαυρίζουν οι ιστοί με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η λειτουργία των φύλλων και να λερώνονται οι καρποί.
Οι επεμβάσεις κατά των εχθρών της ελιάς θα πρέπει να γίνονται με την επιλογή κατάλληλων και εγκεκριμένων φυτοπροστατευτικών προϊόντων.
