Αναπτύσσεται άριστα σε θερμοκρασίες μεταξύ 16-23^οC κατά τη διάρκεια της ημέρας και 7-11^οC κατά τη διάρκεια της νύχτας και είναι αρκετά ανθεκτικό στον παγετό.

Η εγκατάσταση της καλλιέργειας γίνεται είτε με απευθείας σπορά στον αγρό, είτε με τη μεταφύτευση σπορόφυτων. Στην Ελλάδα, η απευθείας σπορά αποτελεί τον κυριότερο τρόπο εγκατάστασης της καλλιέργειας στην ύπαιθρο το φθινόπωρο, ενώ η μεταφύτευση σπορόφυτων σε καλλιέργειες υπό κάλυψη.

Οι ποικιλίες μαρουλιού διακρίνονται σε τύπου «ρωμάνα», σε τύπου «κεφαλωτές» και σε ποικιλίες που δεν κάνουν κεφαλή. Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στη χώρα μας διακρίνονται σε 4 βασικούς τύπους, οι οποίοι είναι οι Κως ή Ρωμάνα, Λείο Κεφαλωτό, Κατσαρό Κεφαλωτό και με ανοιχτό χαλαρό φύλλωμα.

Η σπορά σε σπορείο πραγματοποιείται αραιά σε γραμμές και ο σπόρος καλύπτεται σε βάθος 0,5-1cm. Όταν τα σπορόφυτα αποκτήσουν 3-5 φύλλα, δηλαδή 1-1,5 μήνα μετά τη σπορά, πραγματοποιείται η μεταφύτευση τους από το σπορείο στη μόνιμη θέση τους.

Η απευθείας σπορά ή η μεταφύτευση των σπορόφυτων στο έδαφος γίνεται σε γραμμές. Σε κάθε γραμμή οι σπόροι ή τα φυτά τοποθετούνται σε απόσταση 25–30cm.

Σε θερμοκήπια υδροπονίας που η καλλιέργεια γίνεται σε κανάλια γεμισμένα με υπόστρωμα, ενδείκνυται η φύτευση σε φαρδιά κανάλια και η τοποθέτηση σε διπλές ή πολλαπλές γραμμές.

Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου γίνεται βασική και επιφανειακή λίπανση.

Στη βασική λίπανση, που γίνεται στο έδαφος πριν την εγκατάσταση της καλλιέργειας κατά την διάρκεια της προετοιμασίας του αγρού, χορηγείται το σύνολο της ποσότητας σε φώσφορο και κάλιο, καθώς και καλά χωνεμένη και στεγνή κοπριά και η μισή ποσότητα αζώτου.

Το υπόλοιπο άζωτο χορηγείται σταδιακά, συνήθως επιφανειακά, όταν τα φυτά πραγματοποιούν το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης τους, το οποίο παρατηρείται 3-4 εβδομάδες πριν τη συγκομιδή.

Το μαρούλι απαιτεί σταθερή εδαφική υγρασία για την άριστη ανάπτυξη και απόδοση. Το κεφαλωτό μαρούλι κυρίως είναι απαιτητικό σε εδαφική υγρασία. Γενικά όμως, η υπερβολική εδαφική υγρασία είναι δυνατό να προκαλέσει την ανάπτυξη ασθενειών όπως η σκληρωτίνια. Απαιτούνται ελαφρά και συχνά ποτίσματα από τη σπορά ως την ωρίμανση.

Η συγκομιδή γίνεται 3-5 μήνες μετά τη φύτευση σε υπαίθρια καλλιέργεια και σε μικρότερο διάστημα σε θερμοκήπιο. Το μέγεθος του φυτού είναι το σημαντικότερο κριτήριο συγκομιδής. Οι ποικιλίες του «κεφαλωτού τύπου» συγκομίζονται όταν η κεφαλή έχει σχηματιστεί πλήρως και είναι σφιχτή, ενώ στις ποικιλίες τύπου «Ρωμάνα» όταν έχουν αποκτήσει ικανοποιητικό μέγεθος και πριν σκληρύνουν τα φύλλα.