Για να κατανοήσουμε τη μεσονεύριο χλώρωση των φυτών, είναι χρήσιμο να αναθεωρήσουμε το τι κάνουν τα νεύρα των φυτών και το πώς φαίνονται.
Τα νεύρα των περισσότερων φύλλων είναι εμφανή καθώς μοιάζουν πολύ με τις ανθρώπινες φλέβες. Παρέχουν φυσική υποστήριξη στο φύλλο και μεταφέρουν νερό και θρεπτικά συστατικά μέσω του φύλλου. Τα νεύρα των φύλλων φαίνονται πολύ διαφορετικά στην περίπτωση των μονοκότυλων και δικότυλων φυτών.
Στα δικότυλα φυτά τα νεύρα είναι μεγαλύτερα, τα οποία και τροφοδοτούν μικρότερα νεύρα σε όλη τη φυλλική επιφάνεια.
Σε ένα μονοκότυλο φυτό, τα νεύρα διατρέχουν το φύλλο παράλληλα και ίσως να μην είναι τόσο εμφανή.
Οι φοίνικες είναι μονοκότυλα φυτά, ενώ οι τομάτες είναι δικοτυλήδονα και η μεταξύ τους διαφορές είναι προφανείς.
Συμπτώματα της μεσονεύριου χλώρωσης
Όταν ένα φύλλο εμφανίζει μεσονεύριο χλώρωση, τα νεύρα του φύλλου αυτού θα είναι πράσινα, ενώ ο ιστός των φύλλων ανάμεσα στα νεύρα θα είναι ανοιχτό πράσινο ή ακόμα και κίτρινο όταν η χλώρωση είναι πιο σοβαρή.
Η χλωροφύλλη είναι το χημικό ή το βιομόριο μέσα σε ένα φυτό που απορροφά το ηλιακό φως και χρησιμοποιεί την ενέργειά του για τη δημιουργία υδατανθράκων.
Αυτοί οι υδατάνθρακες μετατρέπονται στη συνέχεια σε πηγή ενέργειας για το φυτό.
Η διαδικασία σχηματισμού των υδατανθράκων, με πρώτες ύλες CO2 και νερό, ονομάζεται φωτοσύνθεση.
Η χλωροφύλλη είναι η καρδιά και η ψυχή της φωτοσύνθεσης, η οποία με τη σειρά της είναι η δύναμη του φυτού.
Αυτό το μόριο είναι το κλειδί για την υγεία των φυτών και πρέπει να το γνωρίζουμε αν το φυτό μας αρχίζει να εμφανίζει μεσονεύριο χλώρωση.
Η χλωροφύλλη έχει το μαγνήσιο ως κεντρικό μεταλλικό ιόν και το οργανικό μόριο που δεσμεύεται σε αυτό ονομάζεται πορφυρίνη.
Υπάρχουν διάφορα στάδια (βιοσύνθεση) μέσα στο φυτό που πρέπει να εμφανιστούν για να δημιουργηθεί ένα βιομόριο χλωροφύλλης.
Τελικά, αυτά τα βήματα οδηγούν στη δημιουργία είτε μιας ημι-πρωτεΐνης είτε μιας χλωροφύλλης. Η επιστήμη πίσω από την εξέλιξη του μορίου της χλωροφύλλης είναι πολύπλοκη, αλλά αρκεί να πούμε ότι το μαγγάνιο, ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος έχουν βασικούς ρόλους στη δημιουργία του.
Το μαγγάνιο είναι ένας ενεργοποιητής ενζύμου κατά την παραγωγή χλωροφύλλης και ένα δομικό συστατικό των χλωροπλαστών όπου λαμβάνει χώρα η φωτοσύνθεση.
Ο ψευδάργυρος είναι βασική θρεπτική ουσία για την υποστήριξη της δημιουργίας της χλωροφύλλης και η έλλειψη σιδήρου θα επηρεάσει επίσης την όλη διαδικασία.
Υπάρχουν συζητήσεις σχετικά με τα συμπτώματα και τον προσδιορισμό της έλλειψης θρεπτικών ουσιών που προκάλεσε τη μεσονεύριο χλώρωση σε ένα φυτό.
Άλλα συμπτώματα όπως οι νεκρωτικές κηλίδες των φύλλων που προκαλούνται από τα χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου μπορούν να βοηθήσουν να καθοριστεί για το ποιός μπορεί να είναι ο ένοχος.
Αξιολόγηση του βαθμού της μεσονεύριου χλώρωσης
Ένα βασικό σημείο που πρέπει να λαμβάνουμε σίγουρα υπ’όψιν κατά την αξιολόγηση της μεσονεύριου χλώρωσης είναι ότι η έλλειψη σιδήρου, ψευδαργύρου ή μαγγανίου μπορεί να προκαλέσει αυτήν την κατάσταση σε ένα φυτό.
Πολύ συχνά, υποτίθεται ότι μόνο η έλλειψη σιδήρου προκαλεί αυτό το πρόβλημα, και έτσι ο σίδηρος προστίθεται ως θεραπεία.
Μερικές φορές, το αποτέλεσμα είναι μόνο μια πολύ μικρή αλλαγή στο σύμπτωμα ή καμία αλλαγή, επειδή είναι ένα από τα άλλα μικροθρεπτικά συστατικά που είναι ανεπαρκή για την επαρκή παραγωγή χλωροφύλλης.
Στη συνέχεια, μπορεί να υπάρχει ένα πρόβλημα με το ριζικό σύστημα που προκαλεί την αφομοίωση των μικροθρεπτικών συστατικών.
Αυτό που απαιτείται είναι μια λεπτομερής ανάλυση όλων των παραγόντων που μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση μεσονεύριου χλώρωσης.
Ποιοί είναι οι πιθανοί ύποπτοι;
Η κατανόηση της ακριβούς αιτίας μιας ασθένειας μας οδηγεί τελικά στην κατάλληλη αντιμετώπιση και θεραπεία.
Ξεκινώντας από τις ρίζες, το μέσο καλλιέργειας (έδαφος, πετροβάμβακας, τύρφη κ.α.) είναι το πρώτο σημείο για να κοιτάξουμε.
Είναι σε θέση το μέσο καλλιέργειας να κρατήσει ένα επαρκές επίπεδο των τριών ζωτικών ιχνοστοιχείων που επηρεάζουν αυτή την κατάσταση;
Εξετάζοντας τα εδάφη, υπάρχουν συνθήκες που τα καθιστούν αδύνατα να συγκρατήσουν ή να μεταφέρουν αυτά τα θρεπτικά στοιχεία.
Θα πρέπει να εξετάσουμε το pH του εδάφους. Αποδεικνύεται ότι κάθε μία από τις θρεπτικές ουσίες που συζητάμε επηρεάζεται αρνητικά από το υψηλό pH.
Ο σίδηρος αντιδρά εύκολα με οξυγόνο παρουσία υψηλού ρΗ ή πολύ αερόβιων εδαφών. Όταν συμβεί αυτό, μετατρέπεται γρήγορα σε οξείδιο του σιδήρου, το οποίο στη συνέχεια δεν είναι διαθέσιμο.
Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι σε εδάφη με υψηλό pH ή σε εκείνα με υψηλά επίπεδα οξυγόνου, μεγάλο μέρος του διαθέσιμου σιδήρου μπορεί να μην είναι χρήσιμο. Υπερβολικά υγρά ή ψυχρά εδάφη θα συμβάλουν επίσης σε αυτό το ζήτημα, καθώς και ένα έδαφος με υψηλή περιεκτικότητα σε άργιλο.
Περιβαλλοντικό στρες και ιχνοστοιχεία
Το περιβαλλοντικό στρες στο φυτό θα επηρεάσει επίσης το ριζικό σύστημα του φυτού και την ικανότητά του να απορροφά τα μικροθρεπτικά συστατικά.
Αυτό οφείλεται στο σύστημα ανοσοποίησης ή αυτοπροστασίας του φυτού, καθώς η υπερβολική κατανάλωση αυτών των ορυκτών μπορεί να είναι τοξική.
Αυτή η απάντηση επιτρέπει στο φυτό να μειώσει αυτό που πιστεύει ότι μπορεί να είναι μια θρεπτική υπερφόρτωση. Η παρουσία υψηλότερων επιπέδων καδμίου ή κοβαλτίου μπορεί επίσης να συμβάλει στην αύξηση της ανεπάρκειας σιδήρου στα φυτά.
Το μαγγάνιο (Mn) υπάρχει στα εδάφη σε τρεις διαφορετικές μορφές: Mn+2, Mn+3 και Mn+4.
Η διαθέσιμη μορφή μαγγανίου είναι το δισθενές μαγγάνιο, Mn+2.
Όταν αυτή η μορφή μαγγανίου απελευθερώνεται στο έδαφος και εμφανίζεται στην επιφάνεια της ρίζας, διαχέεται εύκολα στη ρίζα. Ωστόσο, παρουσία υψηλού pH, το μαγγάνιο μπορεί να μετασχηματισθεί σε άλλες χημικές μορφές.
Με την παρουσία πολύ χαμηλών τιμών pH (<5), το μαγγάνιο μπορεί να γίνει πολύ διαθέσιμο και ως εκ τούτου να γίνει τοξικό για το φυτό λόγω υπερπρόσληψης.
Η υψηλή οργανική ύλη μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα με τη διαθεσιμότητα αυτού του στοιχείου καθώς το μαγγάνιο χηλικοποιείται εύκολα. Στην περίπτωση αυτή, η διαδικασία αυτή το καθιστά λιγότερο διαθέσιμο, καθώς τα ξηρά εδάφη μειώνουν τη διαθεσιμότητα μαγγανίου.
Για να αποδειχθεί η πολυπλοκότητα της διατήρησης της διαθεσιμότητας αυτής και των πολλών θρεπτικών ουσιών, ένα υγρό και κρύο χώμα θα μειώσει την ανοργανοποίηση (που απαιτείται για την παραγωγή Mn+2) οργανικής ύλης του εδάφους καθώς επίσης θα μειώσει την ανάπτυξη των ριζών και τη μεταβολική δραστηριότητα των ριζών.
Γίνεται αντιληπτό πως το μέσο καλλιέργειας επηρεάζει τη διαθεσιμότητα αυτών των σημαντικών θρεπτικών στοιχείων.
Ο ψευδάργυρος αντιδρά όμοια με τα άλλα δύο στοιχεία.
Τα κοινά συμπτώματα για την έλλειψη του ψευδαργύρου είναι: χλώρωση, νεκρωτικές κηλίδες και λεύκανση των φύλλων.
Η χλώρωση μπορεί να προκληθεί από μια έλλειψη οποιουδήποτε από τα τρία προαναφερθέντα στοιχεία ή ακόμα και ένα συνδυασμό όλων αυτών.
Η μεταφορά αυτών των θρεπτικών συστατικών μέσω του εδάφους αποτελεί βασική πτυχή της διαθεσιμότητας θρεπτικών ουσιών και δεν είναι μόνο το υψηλό pH που μπορεί να καταστήσει δυσχερή τη μεταφορά, αλλά και το βαρύ αργιλώδες έδαφος.
Δεδομένου ότι η μεσονεύριος χλώρωση είναι εύκολο να εντοπιστεί, αυτό διευκολύνει την έναρξη διορθωτικών ενεργειών.
Μην ξεχνάτε τα καλής ποιότητας διαφυλλικά λιπάσματα.
Αυτά μπορούν να φτάσουν στην επίλυση των προβλημάτων θρέψης των φυτών γρήγορα καθώς απορροφώνται απευθείας από τον ιστό των φύλλων. Μια ανεπάρκεια αυτών των θρεπτικών στοιχείων όχι μόνο θα προκαλέσει μεσονεύριο χλώρωση, αλλά θα έχει και άλλες αρνητικές επιπτώσεις στο φυτό.
Διόρθωση της μεσονεύριου χλώρωσης
Εάν όντως έχετε αξιολογήσει την κατάσταση και έχετε καταλήξει σε προφανή προβλήματα εδάφους, αυτό θα πρέπει να είναι ένα πρώτο μέρος της διόρθωσης του προβλήματος. Τα περισσότερα εδάφη έχουν αφθονία μαγγανίου σε αυτά, όχι όμως όλα.
Εάν το έδαφος είναι εξαιρετικά πορώδες, περιέχει υψηλό ποσοστό αργίλου ή διατηρεί υψηλό επίπεδο pH, αυτό θα μπορούσε να είναι το πρόβλημα.
Εάν η καλλιέργεια αναπτύσεται σε ένα πηλώδες έδαφος ή εάν το χώμα είναι κρύο ή υπερβολικά υγρό, διορθώστε το αν είναι δυνατόν.
Εάν το πρόβλημα οφείλεται σε υπερβολικά πηλώδες έδαφος, θα πρέπει να διορθωθεί η σύστασή του σε συνδυασμό με προσθήκη οργανικής ύλης πριν από την εγκατάσταση της επόμενης καλλιέργεια.
Ελέγξτε ένα διάγραμμα πυραμίδας του εδάφους για τα ποσοστά αυτών των τριών σωματιδίων που αντιπροσωπεύουν ένα καλό αργιλώδες έδαφος.
Στην περίπτωση των υδροπονικών καλλιεργειών, προβλήματα με τις τιμές του pH μπορεί να υπάρξουν, ταχεία αποστράγγιση τείνει να προάγει την έκπλυση αυτών των θρεπτικών ουσιών.
Τα μέσα καλλιέργειας των υδροπονικών συστημάτων είναι γενικά αερόβια και περιλαμβάνουν μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Το οξυγόνο προάγει τη μεταβολή χημικών στοιχείων σε άλλες μορφές τους.
Λόγω αυτών των συνθηκών, η προσθήκη ενός πλήρους θρεπτικού σκευάσματος θα πρέπει να χρησιμοποιείται.