Ποια είναι τα συμπτώματα και τα μέτρα καταπολέμησης σε κάποιους από τους πιο σημαντικούς εχθρούς στον αραβόσιτο όπως είναι οι Σιδηροσκώληκες, οι Αγρότιδες και η Πυραλίδα.

Λόγω του ήπιου καιρού παρατείνεται η διάρκεια της πτώσης των φύλλων και υπάρχει αυξημένος κίνδυνος προσβολών.

Η πυκνή – πολύ ζωηρή βλάστηση είναι στοιχείο που επιβαρύνει την καλλιέργεια. Ευνοεί την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φυτοπαρασίτων (εντόμων – μυκήτων) και κάνει δυσκολότερη την αντιμετώπισή τους.

Ο περιορισμός των προσβολών από τα κοκκοειδή (ψώρες), πρέπει να βασίζεται περισσότερο σε καλλιεργητικά μέτρα και λιγότερο σε εφαρμογές φυτοπροστατευτικών. Το κατάλληλο κλάδεμα για τον καλύτερο αερισμό της κόμης μειώνει δραστικά τους πληθυσμούς των εχθρών.

Το παθογόνο διαχειμάζει ως μυκήλιο σε μουμιοποιημένους καρπούς πάνω στο δένδρο και σε έλκη προσβεβλημένων κλαδίσκων. Από αυτούς τους καρπούς και τα έλκη, προέρχονται οι πρωτογενείς μολύνσεις που μολύνουν τα άνθη.

Στοχεύουν στην μείωση των μολυσμάτων και στην προληπτική προστασία των τομών του κλαδέματος από τους μύκητες που προκαλούν ασθένειες του ξύλου.

Συστάσεις προς τους καλλιεργητές για την Ορθολογική αντιμετώπιση του Ευρύτομου της Αμυγδαλιάς και την παρακολούθηση του πληθυσμού και τον έλεγχο της πορείας της προσβολής του.

Οι αμυγδαλοκαλλιεργητές πρέπει να εφαρμόσουν ορισμένες επεμβάσεις που κρίνονται  αναγκαίες για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων παθογόνων που εμφανίζονται ή έχουν παρατηρηθεί την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο, καθώς επίσης και καλλιεργητικά – προληπτικά μέτρα.

Τα καλλιεργητικά μέτρα και οι ψεκασμοί που προτείνονται κατά την περίοδο του ληθάργου των δένδρων έχουν σκοπό να μειώσουν τους αρχικούς πληθυσμούς των εχθρών (έντομα, ακάρεα) καθώς και τα αρχικά μολύσματα των ασθενειών (μυκητολογικές, βακτηριολογικές), με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτών κατά την επερχόμενη βλαστική περίοδο.

Σήψη του Λαιμού, Μονίλια, Εξώασκος, Βακτηριακό έλκος, Σκολύτης της Κερασιάς, Φυλλοδέτης, Βαμβακάδα.