Η Ελλάδα διαθέτει έναν μοναδικό πλούτο σε ποικιλίες ελιάς, όμως δεν έχουν μελετηθεί και αξιοποιηθεί επαρκώς. Η ανάπτυξη νέων, βελτιωμένων ποικιλιών είναι μια χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία. Μέχρι σήμερα, στη χώρα μας δεν έχει καταγραφεί καμία νέα ποικιλία ελιάς στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών Οπωροφόρων Δέντρων.

Το Τμήμα Φυλλοβόλων Οπωροφόρων Δένδρων Νάουσας του Ι.Γ.Β.Φ.Π. , προχώρησε στη σύνταξη μιας καλαίσθητης έκδοσης, συλλεκτικού χαρακτήρα, με τίτλο: "Μονογραφία Ποικιλιών Κερασιάς που Αξιολογήθηκαν από το Τμήμα Φυλλοβόλων Οπωροφόρων Δένδρων Νάουσας (Ι.Γ.Β.Φ.Π.) / Νέα Επαυξημένη Έκδοση 2025, με τη βοήθεια της ευγενικής χορηγίας της NOVAGREEN A.E.

Οι επιτραπέζιες ελιές αποτελούν βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής, γεγονός που οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητά τους σε φαινολικές ενώσεις.  Οι ενώσεις αυτές συμβάλλουν στη χαρακτηριστική γεύση και σε σημαντικά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία. Ωστόσο, οι παραδοσιακές μέθοδοι επεξεργασίας μεταβάλλουν τη σύστασή τους κατά τη διαδικασία της αποπίκρανσης.

Ο ποιοτικός έλεγχος πραγματοποιείται σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας για τη διασφάλιση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος. Η ποιότητα της επιτραπέζιας ελιάς εξασφαλίζει την υγεία του καταναλωτή, την θρεπτική αξία του τελικού προϊόντος, την άριστη εμφάνιση του και τις οργανοληπτικές ιδιότητες.

Τα δαμάσκηνα αποτελούν σημαντική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών για τον άνθρωπο. Ο γενότυπος επηρεάζει σημαντικά τη συγκέντρωση τους, ενώ υπάρχει μεγάλη ποικιλομορφία στο μέγεθος του καρπού, στο χρώμα του φλοιού και της σάρκας των δαμάσκηνων.

Οι περισσότερες καλλιεργούμενες ποικιλίες κερασιάς στη χώρα μας είναι εισαγόμενες αν και υπάρχουν κάποιες εγχώριες όπως είναι Τραγανά Εδέσσης, τα Μπακιρτζέικα και τα Τσολακέικα.

Οι ποικιλίες ελιάς Manzanilla και Gordal, με την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ), όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά και αναπτύσσονται ως εμβλήματα ποιότητας, παράδοσης και βιωσιμότητας.

Η φακή (Lens culinaris Medik.) είναι ένα από τα σημαντικότερα όσπρια στη διατροφή του ανθρώπου. Έχει υψηλή διατροφική αξία και αποτελεί πλούσια πηγή φυτικών πρωτεϊνών σιδήρου και φυτικών ινών. Η καλλιέργεια της χαρακτηρίζεται από ανθεκτικότητα στη ξηρασία και τα φυτά για την ανάπτυξη τους  βασίζονται στις βροχοπτώσεις.

Σπέρνεται το φθινόπωρο. Ο καθορισμός του καταλληλότερου χρόνου σποράς επηρεάζεται από τις κλιματολογικές συνθήκες, όπως η θερμοκρασία και η βροχόπτωση του χειμώνα, τον τύπο του εδάφους και το βιολογικό κύκλο της ποικιλίας.

Το ποσοστό της καρπόπτωσης στα βαμβακόφυτα εκτός από τις προσβολές των εντόμων και ασθενειών, εξαρτάται και από τις περιβαλλοντικές συνθήκες όπως τη θερμοκρασία, την υγρασία και τα θρεπτικά στοιχεία.