Συμπτώματα από την ασθένεια απαντάμε συνήθως στα φύλλα στις «ποδιές» των δένδρων.

Στην επάνω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζονται χλωρωτικές περιοχές οι οποίες στη συνέχεια νεκρώνονται.

Σε σοβαρές προσβολές έχουμε φυλλόπτωση, καρπόπτωση και εξασθένηση του δένδρου.

Παθογόνο αίτιο: Pseudocercospora cladosporioides (Dothideomycetes, Mycosphaerellaceae)

                         (συν. Mycocentrospora cladosporioides, Cercospora cladosporioides)

Συνθήκες ανάπτυξης-Βιολογικός κύκλος

Ο μύκητας διαχειμάζει στους προσβεβλημένους ιστούς των καρπών και των φύλλων που παραμένουν στο δέντρο με την μορφή κονιδίων.

Πάνω στις κηλίδες, στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, σχηματίζονται μικρά στρώματα επί των οποίων αναπτύσσονται κονιδιοφόροι που ελευθερώνουν τα κονίδια. Σημαντικό ρόλο στη μεταφορά των κονιδίων από τα μολυσμένα φύλλα στα υγιή παίζει η βροχή. Για το λόγο αυτό οι μολύνσεις ξεκινούν με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζονται όλο το χειμώνα, ενώ υψηλές θερμοκρασίες αναστέλλουν την ανάπτυξη και την βλάστηση των κονιδίων.

Παρουσία σταγόνας νερού τα κονίδια βλαστάνουν προς μυκηλιακή υφή και ο μύκητας εισέρχεται στους φυτικούς ιστούς με απευθείας διάτρηση της εφυμενίδας. Η μόλυνση στους καρπούς λαμβάνει συνήθως τη μορφή επιδημίας αν και δεν εμφανίζεται κάθε χρόνο.

Η περίοδος επώασης της ασθένειας είναι τουλάχιστον 20 μέρες. Έρευνες έδειξαν πως ιδιαίτερα ευπαθής ποικιλία στον μύκητα είναι η Carolea (Καρολιά).

Συμπτώματα-Ζημία

Ο μύκητας προσβάλει τους καρπούς και τα φύλλα. Τα συμπτώματα στους καρπούς ποικίλουν ανάλογα με το στάδιο ωρίμανσης.

Στους άγουρους καρπούς εμφανίζονται μικρές, καστανές κηλίδες, ακανόνιστου σχήματος και λίγο βυθισμένες.

Με την ωρίμανση των καρπών αυξάνεται το μέγεθος των κηλίδων, ενώ το χρώμα τους είναι πιο ανοιχτό καστανό. Κάποιες φορές οι κηλίδες μπορεί να ενώνονται, οπότε το μεγαλύτερο μέρος του καρπού καλύπτεται από τη μόλυνση. Έτσι οι καρποί δε αναπτύσσονται κανονικά και μουμιοποιούνται.

Στα φύλλα, στα αρχικά στάδια της μόλυνσης, εμφανίζονται γκρι σκούρες περιοχές στην κάτω επιφάνεια του ελάσματος.

Στη συνέχεια στην πάνω επιφάνεια διακρίνονται κίτρινες περιοχές που αργότερα εξελίσσονται σε νεκρωτικές.

Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει εξασθένιση του δένδρου, φυλλόπτωση και καρπόπτωση με φυσικό επακόλουθο τη σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας του παραγόμενου ελαιόλαδου και της επιτραπέζιας ελιάς.

Τρόποι καταπολέμησης

Οι επεμβάσεις για το κυκλοκόνιο αντιμετωπίζουν και την κερκόσπορα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καλλιέργεια της Ελιάς και άλλες καλλιέργειες επισκεφθείτε το FarmaLearn, την Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της Farmacon.

Με κείμενα φυτοπροστασίας, θρέψης/λίπανσης, ψηφιακές φωτογραφίες και οδηγίες εγκατάστασης και διαχείρισης καλλιεργειών βήμα-βήμα.