Τα τελευταία χρόνια, η αυξανόμενη αλατότητα του εδάφους συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων αβιοτικών στρεσογόνων παραγόντων που επηρεάζουν την παραγωγή μύρτιλων. Το σαλικυλικό οξύ, μια φυτική ορμόνη, συμβάλλει τόσο στην ενίσχυση της αντιοξειδωτικής δραστηριότητας όσο και στη βελτίωση της ανάπτυξης και της αντοχής των φυτών στις συνθήκες αλατότητας.
Στην παρούσα μελέτη, διερευνήθηκε η επίδραση του σαλικυλικού οξέος στην ανάπτυξη και τα βιοχημικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας μύρτιλου (Vaccinium corymbosum L. cv. 'Duke') υπό συνθήκες αλατότητας. Η καλλιέργεια πραγματοποιήθηκε σε αγρό και η πειραματική διαδικασία είχε διάρκεια πέντε μήνες (Απρίλιος - Σεπτέμβριος 2021).
Στα πλαίσια του πειράματος, εφαρμόστηκαν τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις άλατος (0, 100, 150 mM NaCl) μέσω εβδομαδιαίου ριζοποτίσματος, ενώ η εξωγενής χορήγηση σαλικυλικού οξέος (0,3 mM) πραγματοποιήθηκε πέντε φορές, με μεσοδιάστημα δύο εβδομάδων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των φυτών, όπως το ύψος και η πλευρική ανάπτυξη, μειώθηκαν σημαντικά, πιθανώς λόγω διαταραχών στη φωτοσυνθετική λειτουργία των φύλλων, φαινόμενο που ήταν ιδιαίτερα έντονο στις υψηλές συγκεντρώσεις NaCl (150mM).
Επιπλέον, η εφαρμογή 150 mM/NaCl προκάλεσε αξιοσημείωτη αύξηση της περιεκτικότητας σε μηλυνοδιαλδευδη (MDA), προλίνη και υπεροξείδιο του υδρογόνου (H₂O₂) στα φύλλα, κατά 20% και 16% αντίστοιχα, συγκριτικά με τον μάρτυρα. Αντίθετα, η αντιοξειδωτική δραστηριότητα στους καρπούς παρουσίασε σημαντική μείωση (28% σε σχέση με τον μάρτυρα).
Η εφαρμογή σαλικυλικού οξέος συνέβαλε στον μετριασμό του ωσμωτικού στρες που προκλήθηκε από την τοξικότητα του NaCl, με ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα στην υψηλότερη συγκέντρωση.
Συνολικά, η εφαρμογή σαλικυλικού οξέος στην καλλιέργεια του μύρτιλου συνέβαλε στην αύξηση της αντοχής των φυτών στην αλατότητα, συγκριτικά με εκείνα στα οποία δεν εφαρμόστηκε. Ειδικότερα, προκάλεσε αύξηση της ανάπτυξης των φυτών, βελτιώνοντας το ύψος τους κατά 19% σε σχέση με τα φυτά που εκτέθηκαν σε 150 mM NaCl. Επιπλέον, ενίσχυσε τη συγκέντρωση ανθοκυανίνης και την περιεκτικότητα σε φαινολικά οξέα, με αύξηση 21% και 19% αντίστοιχα, συγκριτικά με τα φυτά που καλλιεργήθηκαν υπό 150 mM NaCl.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι το σαλικυλικό οξύ επάγει έναν προστατευτικό μηχανισμό ενάντια στην οξειδωτική καταπόνηση που οφείλεται στην αυξημένη περιεκτικότητα σε αλατότητα.
Πηγή: Α. Γιαννακούλα1 , Α. Καραστεργίου1 , Ο. Διχάλα1 , Γ. Ουζουνίδου2, 1Τμήμα Γεωπονίας, Τομέας Φυτικής Παραγωγής, Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος, 57400 Σίνδος, 2Ινστιτούτο Τεχνολογίας Αγροτικών Προϊόντων, ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Λυκόβρυση, 141 23, Αττική, Ηράκλειο, 31ο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας της Επιστήμης των Οπωροκηπευτικών (ΕΕΕΟ) Ηράκλειο Τόμος Περιλήψεων,2023. σελ. 197.
