Τα δύο καλλιεργούμενα είδη συγχέονται πολλές φορές βοτανικά αλλά είναι παρόμοιων χαρακτηριστικών καρπού και καλλιεργητικών απαιτήσεων.
Καλλιεργείται οργανωμένα σε μικρές εκτάσεις διάσπαρτα, σε διάφορες περιοχές της χώρας μας (κυρίως βιολογικά) και υπό όξινων συνθηκών εδάφους (pH 4,5-5,5). Ο καρπός του μπορεί να καταναλωθεί νωπός ή αποξηραμένος ή να καταψυχθεί ή να οδηγηθεί στη μεταποίηση για χυμούς, μαρμελάδες, τσάϊ, γλυκά, παγωτά, γιαούρτια, αιθέρια έλαια κ.λπ.
Το Μύρτιλλο εξαπλώνεται ως αυτοφυές στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της υφηλίου και στα ψηλά βουνά των τροπικών περιοχών, ενώ καλλιεργείται συστηματικά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ολλανδία, η Πολωνία και η Ουκρανία, ενώ πρώτες χώρες σε παραγωγή μύρτιλλων είναι οι Η.Π.Α. και ο Καναδάς αλλά στην αμερικανική ήπειρο μιλάμε αποκλειστικά για το είδος V. corymbosum.
Το Μύρτιλλο Vaccinium myrtillus (Bilberry) είναι χαμηλού ύψους θάμνος (60 έως 90 εκατοστά), ενώ το Vaccinium corymbosum (Blueberry) είναι δενδρώδες (1 έως 4 μέτρα), πολυετές, με οικονομική ζωή περίπου τριών δεκαετιών. Οι βλαστοί του είναι σκούροι ωχροπράσινοι και φύονται από τους κεντρικούς βραχίονες με οξεία γωνία. Τα φύλλα είναι ωοειδή ή πλατιά ελλειψοειδή, πράσινα, που το φθινόπωρο μπορεί να πάρουν αποχρώσεις του κόκκινου ή κίτρινου, λεία και λεπτά (Φωτογραφία 1). Τα άνθη είναι λευκά ή πορφυρά και καμπανοειδή.
Η καλλιέργεια μπορεί να εκμεταλλευτεί σχετικά φτωχά εδάφη και όξινα, όπου δυσκολεύονται άλλες καλλιέργειες. Αναπτύσσεται καλύτερα σε υγρά περιβάλλοντα, οπότε χρειάζεται τακτικές και μικρής διάρκειας αρδεύσεις, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες. Χρειάζεται προστασία από τα πτηνά, σε περιοχές με πρόβλημα, λόγω του ότι ο καρπός είναι ιδιαίτερα αγαπητή τροφή τους.
Φωτογραφία 1. Καρποφόρος κλάδος και φύλλα Μύρτιλλου.
Ο καρπός του είναι ράγα, εκπτύσσεται κατά ομάδες, μπλε/μελανού χρώματος στην πλήρη ωρίμανση (Φωτογραφία 2), ελαφρώς υπόξινος αλλά γευστικός και μπορεί να καταναλωθεί νωπός άμεσα. Περιέχει λίγα σάκχαρα και αρκετό νερό.
Φωτογραφία 2. Καρποί Μύρτιλλου.
Το Μύρτιλλο σήμερα έχει ενδιαφέρουσα καλλιεργητική αξία για τη χώρα μας, αρκεί οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί να βεβαιώσουν τον τρόπο και τόπο διάθεσης των καρπών, επειδή πρόκειται για ιδιαίτερο προϊόν, μεγάλο μέρος των οποίων κατευθύνεται στη μεταποίηση. Οι καρποί της έχουν ιδιαίτερη διατροφική αξία λόγω των περιεχόμενων αντιοξειδωτικών ουσιών και φυτικών ινών. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στις βιομηχανίες τροφίμων, τις φαρμακοβιομηχανίες και τις βιομηχανίες καλλυντικών, για διάφορα παραγόμενα προϊόντα. Υπάρχει επίσης και φαρμακευτική αξία του καρπού με ευνοϊκή επίδραση στις ανωμαλίες του προστάτη, σε προβλήματα όρασης, στη δυσπεψία, τη ναυτία, τη διάρροια, το διαβήτη, προβλήματα που σχετίζονται με τη γήρανση του οργανισμού, κ.ά. Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι η καλλιέργεια μπορεί να παράγει εισόδημα σε εδάφη φτωχά και όξινα, που η καλλιεργητική τους εκμετάλλευση είναι ποικιλοτρόπως δύσκολη.
