Απαντάται ως αυτοφυές σε δάση σε όλο το Βόρειο Ημισφαίριο, ενώ στην Ελλάδα μπορεί να βρεθεί κυρίως στα δάση της βορειοηπειρωτικής χώρας, καθώς και σε καλλωπιστικές δενδροστοιχίες σε πάρκα όλης της επικράτειας. Τα συνηθέστερα απαντώμενα είδη στην Ελλάδα είναι η Φλαμουριά η γναφαλώδης ή αργυρόφυλλος ή εριώδης Tilia tomentosa ή alba ή argentea (Moench., Ait., D.C.), η Φλαμουριά η κοινή Tilia vulgaris ή intermedia ή europea (Hayne), η Φλαμουριά η καρδιόφυλλος Tilia cordata (Mill.) και η Φλαμουριά η πλατύφυλλος Tilia platyphyllos (Scop.), τα οποία διακρίνονται δύσκολα από άτομα χωρίς βοτανικές γνώσεις.

Αν και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως φυτικός οργανισμός, εντούτοις ευνοείται σε εδάφη ασβεστώδη έως αργιλώδη, ελαφρά, βαθιά, υγρά, που αποστραγγίζουν καλά.

Πρόκειται περί δένδρου που μπορεί να φτάσει τα 40 μέτρα ύψος, με ανθεκτικούς κορμούς που φέρουν ισχυρή διακλάδωση και φύλλα μεγάλα, έμμισχα, συχνά καρδιόσχημα, οξύληκτα, με πριονωτή οδόντωση, που παρέχουν ευχάριστη και δροσερή σκιά κατά την καλοκαιρινή περίοδο (Φωτογραφία 1).

Φωτογραφία 1. Φύλλα Φλαμουριάς.

Ανθίζει το διάστημα Ιουνίου-Ιουλίου (ανάλογα με το υψόμετρο της περιοχής) και δημιουργεί κιτρινωπά άνθη, εύοσμα, που εμφανίζονται στην κορυφή από ποδίσκο που φύεται από το μέσο νεύρο γλωσσοειδούς και μεμβαρανώδους βρακτίου φύλλου. Είναι αρρενοθήλεα και διαθέτουν 5 σέπαλα και 5 πέταλα, επαλάσσοντα μεταξύ τους, καθώς και πολυάριθμους στήμονες (Φωτογραφία 2).

Ο καρπός της είναι καρυδόμορφη κάψα, μονόχωρη, με 1 έως 3 σπέρματα.

Φωτογραφία 2. Άνθη Φλαμουριάς.

Το δένδρο σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για καλλωπιστικούς σκοπούς και λόγους αναψυχής, σε δενδροστοιχίες πάρκων. Πολλοί συλλέγουν τα άνθη και αφού τα αποξηράνουν, χρησιμοποιούν το αφέψημά τους κατά τη χειμερινή περίοδο, το γνωστό τίλιο, για βοτανοθεραπευτικούς λόγους (διεξάγεται και σχετικό, μικρής κλίμακας, εμπόριο, για ψαγμένους καταναλωτές). Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν ευρέως και ο φλοιός του δένδρου για φαρμακευτική χρήση, λόγω της περιεκτικότητάς του σε τανίνες και των αντίστοιχων αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του (υπό μορφή εγχύματος ή καταπλάσματος). Είναι επίσης και μελισσοκομικό φυτό από όπου παράγεται ένα πολύ ανοιχτόχρωμο αλλά γευστικότατο μέλι.